به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، "پلی استیرن معمول ترین سطحی است که در کشت سلول ها در آزمایشگاه از آن استفاده می شود و می تواند با تیماری ساده،  سطحی بهتر از آن چه که سلول های فیدر موشی انجام می دهند را ایجاد کند". این بخشی از صحبت ها دکتر دانیل اندرسون از محققین دانشگاه MIT‌ است.

در واقع در مطالعات سلولی که با هدف بهینه کردن شرایط کشت و رشد سلول ها صورت می گیرد، یکی از اهداف حذف محصولات حیوانی و جانوری مورد استفاده در کشت های سلولی است. از طرف دیگر رده های سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القایی با توجه به ظرفیت تمایزی شان امیدواری های زیادی را در زمینه طب بازساختی ایجاد کرده اند و محققین امیدوارند از این سلول ها هم در زمینه سلول درمانی و هم در زمینه مدل سازی بیماری ها و غربالگری های دارویی برای بیماری های خاص استفاده کنند.

محققین برآورد می کنند که استفاده از این سلول ها و این تکنیک ها(بازبرنامه ریزی و سلول درمانی) نیازمند میلیون ها و شاید میلیاردها سلول است که با توجه به روش های کشت موجود، تولید موثر و با کیفیت این مقادیر سلولی امکان پذیر نیست. روش های کشت موجود برای رشد سلول های بنیادی پرتوان بر استفاده از سلول های فیدر یا تغذیه کننده موشی پشتیبان، تکیه دارد که می تواند با انتقال ویروس ها یا ماکرو مولکول ها از سلول های موشی به سلول های انسانی، بعد از پیوند منجر به عوارض ناخواسته ای برای فرد شوند. برای حل مشکل کمیت سلول ها و خطر انتقال آلودگی، محققین نشان دادند که می توان از با استفاده از یک بستر پلیمری سنتتیک با محتوای زیاد گروه های استری و هیدروکربنی، رشد سلول ها را به میزان قابل توجهی افزایش داد. اگرچه این امر موفقیت آمیز بوده است اما این فرایند به نوعی کاربردی نیست زیرا تولید مقادیر زیادی پلیمر مورد نظر نیز در فرمت های مختلف کشت سلول مشکل است. اما در آخرین راه کار، این محققین روشی موثر، معقول و مقرون به صرفه را برای ایجاد یک سطح اصلاح شده به صورت شیمیایی ارائه کرده اند که می تواند به صورت موثری رشد سلول ها را پشتیبانی کند. در این مورد، آن ها از یک روش غیر مرسوم برای افزایش گروه های استری و هیدروکربنی ایده آل روی سطح ظروف پلی استیرن استفاده کرده اند و این سطوح را تحت تابش امواج فرابنقش از نوع واحدهای اوزون فرابنفش قرار دادند و دریافتند که دو و نیم دقیقه تیمار با این پرتو می تواند نرخ رشد سلول های بنیادی را بدون نیاز به سلول های فیدر به طور چشمگیری افزایش دهد. این روش می تواند استفاده از این سلول ها را با از بین بردن نیاز به استفاده از محصولات حیوانی ایمن تر کند و مقادیر بیشتری سلول نیز برای سلول درمانی در اختیار پزشکان و محققین قرار دهد.

پایان مطلب/