به گزارش بنیان به نقل ازstem-cells-news، دکتر ظفرقندی یک جراح عروق در علوم پزشکی دانشگاه تهران است و سرپرستی بخش جراحی عروق و ترومای بیمارستان سینا را نیز بر عهده دارد. در پاسخ به این سوال خبرنگار پرس تی وی که طبق گزارش های جدید،شما موفق شده اید 12 بیمار که از انسداد عروقی رنج می برند را با استفاده از سلول های بنیادی درمان کنید، آیا این امر حقیقت دارد؟ وی جواب داد:

ایسکمی حیاتی اندام های حرکتی(CLI) ناشی از بیماری انسدادی است که انتشار خون در بخش های انتهایی اندام حرکتی را مختل می کند و اکسیژن رسانی کافی به این نواحی صورت نمی گیرد و نیازهای متابولیکی بافت حتی در شرایط استراحت نیز تامین نمی شود. به این منظور بیماران معمولا از داروهای مختلفی برای کاهش علایم و کاستن از سرعت پیشرفت بیماری و کاهش درد مصرف می کنند و گاهی از استنت هایی برای برقراری مجدد جریان خون استفاده می کنند. این درمان ها به شدت بیماری بستگی دارد و در صورتی که انسداد کلی در شریان های انتهایی اتفاق افتاده باشد، هیچ کدام از این راه حال ها مفید واقع نخواهد شد. دکتر ظفرقندی در ادامه بیان داشت: در روشی که آن ها استفاده کرده اند، آن ها تشکیل عروق خونی جدید(آنژیوژنز) را تحریک کرده اند و عروق جدیدی را به موازات عروق از پیش موجود تکوین داده اند(آرتروآنژیوژنز) که مهمترین فرایند در پاتوفیزیولوژی ییماری های عروقی محسوب می شود و هدف دارد که استراتژی درمانی جدیدی را برای بیمارانی که دچار ایسکمی اندام حرکتی هستند فراهم کند. مطالعات گذشته نقش سل های تک هسته ای مغز استخوان(BM-MNC) را در افزایش عروق خونی جایگزین در مدل های ایسکمی اندام حرکتی و هم چنین بیماران مبتلا به این عارضه نشان داده بود. با توجه به این حقیقت که تکثیر و مهاجرت سلول های اندوتلیالی پیش ساز موجود در مغز استخوان و خون محیطی مسئول رگزایی های جدید طی پاسخ به آسیب بافتی است، ما نیز از سلول های تک هسته ای استخراج شده از مغز استخوان بیماران برای القای رگزایی های جدید استفاده کردیم. یافته های ما نتایج امیدوار کننده ای را  در 12 بیمار از 15 بیماری که به دلیل ایسکمی اندام حرکتی منتظر قطع عضو بودند نشان داد و در حال حاضر هیچ کدام از آن ها نیازمند قطع عضو نیستند. ظفرقندی ابراز امیدواری کرد که این روش بتواند به بیمارانی که دچار بیماری شریان محیطی هستند نیز کمک کند که اندام های تحتانی شان را حفظ کنند. این بیماری حدود 15 درصد از بالغین بالای 55 سال را درگیر کرده است.

پایان مطلب/