سلول های بنیادی و ارائه سرنخ هایی برای ایجاد درمان های جدیدتر برای لوکمیا
مطالعه ای جدید بوسیله محققین در مرکز پزشکی دانشگاه روچستر دلیل صعب العلاج بودن لوکمیا را نشان داده است و پیشنهاد می کند که رویکردهایی که برای تکوین داروهای جدید برای این بیماری وجود دارد باید مسیرها پیام رسانی و ژن های زیادی را هدف قرار دهند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در این مطالعه آن ها توضیح داده اند که برخی داروهای جدید برای لوکمیای حاد، پروتئین های بسیار خاصی را هدف قرار می دهند که بوسیله سلول های لوکمیایی بیان می شوند. در ادامه آن ها نشان داده اند که با پیشرفت بیماری، سلول های بنیادی لوکمیایی(ریشه بیماری) تغییر کرده و شروع به بیان پروتئین های اضافی می کنند که زمانی که سرطان برای اولین بار بروز می کند وجود ندارند یا با عود مجدد سرطان بیان شان از دست می رود. ظرف چند سال گذشته تلاش های زیادی برای طراحی داروهای جدیدی که پروتئین هایی که CD33، CD123و CD47 را روی سلول های لوکمیایی حاد هدف قرار دهند صورت گرفته است و نسل جدید ایمنی درمانی ها نیز پروتئین های بسیار خاصی را هدف قرار می دهد. در واسط دهه نود، محققین زیر مجموعه نادری از سلول های بنیادی لوکمیایی(LSC) مربوط به لوکمیای حاد را شناسایی کردند و براین باور بودند که وجود این سلول های بنیادی به محققین کمک خواهد کرد که دریابند چرا لوکمیا بعد از شیمی درمانی ریشه کن نمی شود. سلول های بنیادی لوکمیایی که آن ها کشف کردند با سایر سلول های سرطانی و سلول های طبیعی تفاوت داشت و می توانست برای مدت زمان طولانی خفته باقی بماند. هم چنین سلول های بنیادی لوکمیایی می توانند در هر بیماری رفتاری متفاوت داشته باشند. اما محققین اندکی سلول های لوکمیایی مشتق از بیماران را برای مطالعه تغییراتی که در گذر زمان در طی بیماری اتفاق می افتد مورد مطالعه قرار داده اند. در این مطالعه محققین نمونه های سلول های بنیادی سرطانی را در طی درمان و زمان های مختلف جمع آوری کردند و آن ها را از نظر تغییرات در سطح بیومارکرهای پروتئینی و تغییر در تعداد سلول های بنیادی لوکمیایی مورد ارزیابی قرار دادند. در مطالعه ای که آن ها روی 25 بیمار انجام دادند دریافتند که تعداد سلول های بنیادی لوکمیایی از زمان تشخیص تا عود مجدد 9 تا 90 برابر افزایش می یابد. با آگاه بودن از افزایش این خزانه سلول های بنیادی که به درمان مقاوم هستند، محققین می توانند درک بهتری از این امر که چرا عده کمی از بیماران بعد از درمان زنده می مانند و اغلب دچار عود مجدد می شوند، بدست آورند. محققین این مطالعه براین باورند که می تواند تعداد سلول های بنیادی لوکمیایی را با یافتن مسیرهای مسئول تکثیر سلول های بنیادی در این بیماری کاهش داد و در نتیجه شانس درمان و ریشه کن شدن بیماری را افزایش داد.
پایان مطلب/