به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، محققین سلول های عضلات قلبی را از یک پسربچه نوجوان مبتلا به یک آریتمی قلبی وراثتی جداسازی کرده اند و از آن برای مطالعه پاسخ دهی سلول های این فرد به داروها استفاده کرده اند. این امر از طریق بیوپسی قلبی صورت نگرفته است، بلکه آن ها سلول های پوستی این فرد را به سلول های بنیادی پرتوان القایی بازبرنامه ریزی کرده و سپس آن ها را به کاردیومیوسیت های قلبی تمایز داده اند. این محققین، این روش را بسیار کمک کننده به مطالعه آریتمی های قلبی وراثتی و کاردیومیوپاتی ها می دانند. این پسربچه که سلول ها از وی گرفته شد مبتلا به بیماری به نام CPVT(  تاکی کاردی بطنی پلی مورفیک کاتکول آمینرژیک) بود که از والدینش دریافت کرده بود. بی نظمی یا آریتمی در CPVT معمولا با فعالیت فرد شروع شده و سطوح بالایی اپی نفرین تولید می کند. این امر موجب می شود که فرد به استفاده از داروهای منظم کننده ضربان قلب نیاز پیدا کند. معمولا  این افراد از داروهای موسوم به بتا بلوکرها استفاده می کنند که از جمله آن ها می توان به flecainide اشاره کرد. اما متاسفانه اثر داروها روی این بیماران را به خوبی نمی توان بررسی کرد، به همین منظور محققین براین باورند که می توانند با استفاده از کاردیومیوسیت های مشتق از iPSCهای این افراد، اثرات داروهای مختلف را روی آن ها بررسی کرد. بیماری CPVT بوسیله موتاسیون هایی اتفاق می افتد که مدیریت کردن کلسیم به وسیله سلول های عضلانی قلب را تغییر می دهند. معمولا انقباض عضلات با  آزادسازی کلسیم از شبکه سارکوپلاسمی درون سلول های عضلانی آغاز می شود. اختلال در ژن های کد کننده این ازادسازی منجر به آزادسازی نابجا و بد موقع کلسیم می شود که این امر بی نظمی های ضربانی را در قلب ایجاد می کند. در این مطالعه محققین با استفاده از این سلول های مشتق از فرد بیمار نشان داده اند که دارویی مانند flecainide ازادسازی نابجای کلسیم در این افراد را مهار می کند.

پایان مطلب/