به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین دانشگاه کلرادو می گویند که در مطالعه روی سلول های سرطان مثانه ما توانسته ایم نشان دهیم که نه تنها ماکروفاژهای سیستم ایمنی سلول های سرطانی سرگردان را شناسایی و به آن ها کمک می کنند بلکه می توان با بلوک کردن این ارتباط، راهی را برای مبارزه با این سرطان ارائه داد.

مطالعات نشان داده است که فعالیت ژن سرکوب کننده تومور RhoDG12 و پروتئینش محدودیت هایی را برای سلول های سرطان مثانه و سایر سلول های بنیادی سرطان برای متاستاز ایجاد می کند. در واقع متاستاز سرطان مثانه به بافت هایی مانند ریه ها است که منجر به کشنده شدن این سرطان می شود. در مطالعات قبلی  مشخص شده بود که فقدان RhoDG12 به سلول های سرطانی اجازه می دهد که اندوتلین و Versican بیشتری ترشح کنند که این پروتئین ها به ماکروفاژهای سیستم ایمنی سیگنال می دهند که به جایگاه سلول های سرطانی بروند. این ماکروفاژها تکوین تومورهای جدید را با تولید فاکتورهای مختلف افزایش می دهند. در این مطالعه جدید محققین دانشگاه کلرادو نشان داده اند که یکی از این مواد، پروتئین استئوپونتین است که به سلول های توموری پیام می دهد تا برنامه شبه سلول های بنیادیشان را از سر بگیرند و در نتیجه رشد و بقای بیشتری داشته باشند. طی این برنامه استئوپونتین به گیرنده CD44 روی سطح سلول های بنیادی مثانه متصل می شود و منجر به افزایش توان متاستازی آن ها می شود. CD44 یکی از مارکرهای اصلی و شناخته شده سلول های بنیادی سرطانی برای بسیاری از تومورها و بدخیمی های توده ای است. زمانی که محققین مسیر پیام رسانی استئوپونتین را در مدل های جانوری بلوک کردند، متاستاز سلول های سرطانی مثانه به ریه ها و گره های لنفی متوقف شد. این مطالعه طراحی داروهایی که با بلوک کردن اتصال استئوپونتین به CD44 مانع از متاستاز شوند را راه درمانی مناسبی برای مبارزه با سرطان مثانه می داند.

پایان مطلب/