به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress  ،  دانشمندان دانشگاه وسترن استرالیا ، یک قدم به تولید یک واکسن علیه عفونت های کشنده انگلی منتقل شونده توسط گزش پشه خاکی نزدیکتر شدند. لیشمانیوزاحشایی ، که با نام تب سیاه نیز شناخته می شود، دومین عامل مرگ توسط انگل ها بعد از مالاریا در جهان  به حساب می آید.این انگل به اندامهایی مانند: کبد ، طحال ، مغز استخوان و درصورتی که درمان نشود تقریبا همیشه می تواند کشنده باشد.از علائم این بیماری میتوان به تب، کاهش وزن، زخم مخاط، خستگی و کم خونی و تورم قابل توجهی درکبد وطحال اشاره کرد.بیماری سالک سالانه 12 میلیون نفر را مبتلا می کند که 1.5 میلیون نفر از این افراد در کشورهای هند، بنگلادش ، نپال ، سودان، اتیوپی و برزیل هستند.

در تحقیقات انجام شده توسط پروفسور Jenefer Blackwell یک عامل ژنتیکی افزایش دهنده ریسک ابتلا به لیشمانیوز احشایی کشف شد.این مطالعه در این هفته به صورت آنلاین در مجله Nature Genetics منتشر شد.پروفسور Blackwell با همکاری دانشمندانی از هند ، برزیل ، استرلیا وانگلستان و امریکا تغییراتی را در مناطق خاصی از منابع عمده پاسخ ایمنی شناسایی  کرد که ایمونولوژیست ها آن را به عنوان مجموعه اصلی سازگاری بافتی (MHC)می شناسند. .پروفسور Blackwell این تغییرات را به عنوان مهمترین عامل خطر ژنتیکی برای بیماری معرفی کرد.

این پژوهشگران ژنوم 1346 نفر مبتلا به بیماری در هند و برزیل را در مقابل 2702 نفر فرد سالم مورد مقایسه قرار دادند و این یافته ها مورد تایید قرار گرفت.تیم های علمی استرالیا ، انگلستان و ایالات متحده امریکا در حال استفاده از نتایج بدست آمده در تحقیقات بر روی واکسن برای مطالعه روش تعامل سیستم ایمنی با بیماری در موش هستند.

پروفسور Blackwell در این باره می گوید: مطالعات اخیر ژنتیکی لیشمانیوز احشایی در موش  به وضوح اهمیت MHC را در تنظیم این بیماری نشان داده است.درحال حاضر پیشرفت های عمده در ژنتیک انسانی و توانایی مقایسه ژنوم افراد مبتلا با افراد سالم به ما اجازه می دهد تا اساس مولکولی کنترل MHC در انسانها را به طور دقیق شناسایی کنیم .این موضوع می تواند تاثیر عمده ای بر تخصصی شدن تحقیقات به سمت هدف نهایی تولید یک واکسن داشته باشد.

پایان مطلب/