به گزارش بنیان به نقل ازstem-cells-news، در مطالعه ای جدید محققین استرالیایی از یک دستگاه با دیواره چرخان متعلق به ناسا برای شبیه سازی حالت بی وزنی(جاذبه کم) برای انالیز اثر جاذبه روی سلول های بنیادی جنینی استفاده کردند. این دستگاه برای وفق دادن شرایط فضانوردان به حالت بی وزنی استفاده می شود. پروفسور ارنست ولوتانگ در دانشگاه کوئینزلند می گوید که سلول های بنیادی که در شرایط جاذبه کم رشد کرده اند در مقایسه با سلول ها در شرایط طبیعی الگوی بیان پروتئینی متفاوتی دارند ولی با این حال قضاوت در مورد این تحقیق قبل از منتشر شدن اطلاعات مربوط به آن زود است. یکی از ایرادات وارده براین مطالعه این است که در سفرهای فضایی که بدن فرد حالت بی وزنی را تجربه می کند، سلول بنیادی جنینی در بدن فرد وجود ندارد و بنابراین باید اثر این شرایط را روی سلول های بنیادی بالغ نیز مورد بررسی قرار داد.

پایان مطلب/