تعیین هویت سلول های پوستی از منظر زمان و مکان
پوست بزرگ ترین اندام در پستانداران است و عملکردهای متعددی را بر عهده دارد. پوست این عملکرد را مدیون انواع سلول های مختلف با عملکردهای متنوع و هویت های مولکولی متفاوت است که به صورت هماهنگ عمل می کنند. با این حال هنوز مشخص نیست که چگونه این جمعیت های سلولی مختلف در نقاط مختلف پوست بوجود می آیند و چگونه آن ها از یکدیگر متمایز می شوند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، در مطالعه ای جدید محققین در انستیتو کارولینسکا آنالیز عمقی را روی سلول های پوستی انجام دادند و 25 جمعیت سلولی اپیدرمی را شناسایی کردند که آن ها را با توجه به دو پارامتر یعنی وضعیت تمایزی و نیچی که در آن قرار دارند از یکدیگر متمایز کرده است. در این مطالعه آن ها با استفاده از غربالگری RNA تک سلولی به آنالیز بیان ژنی بیش از هزار سلول منفرد در پوست موش پرداختند. به این ترتیب آن ها هر سلول را به یک هویت مولکولی خاص ربط دادند. این آنالیزها نقش های عملکردی بالقوه ای را برای هر جمعیت سلولی آشکار ساخت و امکان تحقیق و جست و جو برای شناسایی الگوهای بیان ژنی مشابه بین جمعیت های سلولی مختلف را نیز فراهم کرد. این دیدگاه های جدید در مورد سازماندهی اپیدرم اثر عمیقی روی درک چگونگی عملکرد پوست خواهد گذاشت. این محققین می گویند برخلاف شمار زیادی جمیعت ها و هویت های مختلف سلولها، این تنوع بالا را می توان با استفاده از دو پارامتر زمان و مکان نیز توجیه کرد. پارامتر زمان مربوط به وضعیت تمایزی سلول ها است به نحوی که سلول اهای جوان تر و در حال تقسیم در لایه های قاعده ای قرار دارند و سلول هایی که از نظر عملکردی بالغ تر هستند در لایه های خارجی تر قرار دارند. از نظر فضایی و مکانی نیز می توان گفت نیچی که سلول ها قرار گرفته اند، برای مثال این که در اپیدرم بین فولیکولی قرار دارند یا این که در بخش های فولیکولی قرار دارند روی هویت آن ها تاثیر گذار خواهد بود. دکتر ماریا کاسپر می گوید: علاوه بر مطالب گفته شده، شمار وسیعی از جمعیت سلول های بنیادی بافتی با پروفایل های بیان ژنی مختلف و متمرکز شدن های متنوع در سال های اخیر در مورد اپی درم گزارش شده است. با این حال داده های این مطالعه نشان می دهد که زمانی پروفایل های بیان ژنی جمعیت های مختلف با توجه به جایگاه شان متنوع است، بیان ژن مربوط به هویت سلول های بنیادی در این جایگاه ها به طرز شگفت آوری یکسان است. این یافته ها، پارادایم قبلی در مورد حفظ پوست را به چالش می کشاند. درک هویت و رابطه جمعیت های سلولی مختلف در پوست سالم، محققین را قادر به درک بهتر تغییرات خاص رخ دهنده در سلول های بنیادی پوستی خواهد کرد. برای مثال، چه زمانی این سلول ها قادر به شرکت در بهبود زخم خواهند بود و چه زمانی آن ها متحمل تغییراتی برای توموری شدن می شوند. بنابراین نشان دادن شرایط سلولی پوست سالم برای مطالعات آینده در زمینه ترمیم آسیب ها یا بیماری های پوستی مفید خواهد بود.
پایان مطلب/