به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، رادیکال های آزاد در میتوکندری تولید می شوند و رادیکال های آزاد فوق واکنش دهنده اجزای سلولی را اکسیده می کنند و در نتیجه برای سلول زیان آور هستند. این رادیکال های آزاد بیشتر تحت شرایط استرس سلولی مانند زمان بیماری یا پیری تولید می شوند. زنجیره ای از ناقلین الکترون درون میتوکندری وجود دارد که در تولید رادیکال های آزاد و انرژی شیمیایی مورد نیاز برای حیات نقش دارند. چالش موجود یافتن راهی برای متوقف کردن رادیکال های آزاد بدون خاموش کردن توانایی آزاد سازی انرژی بوسیله سلول ها است. دکتر برند و همکارانش در انستیتو Buck بیش از 635000  ریز مولکول را غربالگری کرده و دریافتند که تنها تعداد اندکی از آن ها قادر به بلوک کردن تولید رادیکال های آزاد در بخشی از زنجیره انتقال الکترون هستند. آن ها اثر این ریز مولکول ها را در روی کشت های سلولی و مدل های سلولی کبدی و قلبی تست کردند. آن ها ترکیبی را شناسایی کردند که شدیدا قلب را از آسیب ناشی از جریان خون مجدد بعد از آسیب محافظت می کند. در واقع یکی از عوامل آسیب های قلبی بعد از حمله قلبی زمانی است که جریان خون در عضله قلبی احیا می شود. محققین براین باورند که این ترکیب، این پتانسیل را دارد که به عنوان دارویی که بعد از حملات قلبی باید مصرف شود، استفاده گردد. هم چنین استفاده از این ریز مولکول ها، آسیب های اکسیداتیو را در سلول های قلبی کشت شده در شرایط کم اکسیژن کاهش داد. هم چنین این ریز مولکول های هایپرپلازی سلول های بنیادی را نیز در روده مگس های سرکه کاهش دادند. محققین قصد دارند در ادامه اثر رادیکال های ازاد روی بیماری های آلزایمر، پارکینسون، دیابت نوع دو و ... که همگی با پیری مرتبط هستند را نیز بررسی کنند و دریابند که آیا از ریز مولکول های شناسایی شده می توان برای کاهش نرخ ابتلا به این بیماری ها کمک گرفت یا خیر.

پایان مطلب/