به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، نوعی از سلول های عصبی به نام Oligodendrocyte یا الیگو دندرو سایت دراطراف اکسون ها حضور دارند ومیلین آنها را فراهم می کنند . به دنبال ضایعه ی نخاعی تا مدت ها این سلول ها از بین می روند. پروتئینی که مسوول مرگ سلول های دندروسایت است p75 نام دارد. تا کنون درمان های صورت گرفته برای ضایعات نخاعی بیشتربر روی تولید مجدد سلول های عصبی متمرکز بوده است.به کار گیری LM11A-31 در این مطالعه ، با هدف حفظ سلول های الیگو دنرو سایت به منظوراز مهار پروتئین p75 صورت گرفته است. از جمله مواردی که در موش های آسیب دیده وسپس درمان شده با این دارو مورد بررسی قرار گرفته ،توانایی راه رفتن و شنا کردن آنها ونیز دوز های مختلف داروبوده است.
به همین منظور محققان آمریکایی داروی خوراکی را بر روی موشهای دچار آسیب نخاعی مورد آزمایش قرار داده اند که می تواند به بازیابی توان حرکتی بیماران معلول منجر شود.
قرص خوراکی LM11A-31 توسط پروفسور «فرانک لونگو» از محققان دانشگاه استنفورد ساخته شده است و تأثیرات این ترکیب در بهبود حرکات عضلات و پیشگیری از نابودی غلاف میلین بر روی موش ها مورد ارزیابی قرار گرفت.
سه دوز مختلف این دارو در کنار دارونما (پلاسبو) در چهار ساعت نخست پس از آسیب نخاعی به گروه های مختلف موش ها داده شده و این درمان در یک دوره 42 روزه با مصرف دو قرص در روز ادامه پیدا کرد.
محققان دریافتند موش هایی که از قرص LM11A-31 استفاده کرده اند، در مقایسه با گروه دریافت کننده دارونما، درد بیشتری را احساس نمیکنند و این دارو باعث شدیدتر شدن دردهای عصبی پس از آسیب نخاعی نمیشود.
همچنین هر دوز 10، 25 یا 100 میلی گرم (به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) این دارو، باعث افزایش میلین و حداکثر دوز باعث بهترین تأثیر بر میلین میشود.
آسیب نخاعی باعث از دست رفتن 75 درصد آکسون های میلین در منطقه ضایعه در گروه مصرف کننده دارونما می شود، درحالیکه این میزان در گروه دریافت کننده قرص LM11A-31 به نصف کاهش می یابد.
این قرص فاقد اثرت سمی و مضر یا افزایش درد بوده و موش های فاقد حرکت در اندام تحتانی پس از یک دوره درمانی موفق به حرکت دادن عضلات و انجام حرکات شنا شدند.
پروفسور «سونگ یون» از محققان دانشگاه ایالتی اوهایو تأکید می کند: این نخستین نمونه داروی خوراکی فاقد عوارض و خاصیت سمی است که باعث بهبود توان حرکتی در حیوانات دچار آسیب نخاعی شده است.
نتایج این تحقیق در مجله Neuroscience منتشر شده است.