به گزارش بنیان به نقل ازstem-cells-news، سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) اگرچه از تظر ژنتیکی با سلول های بالغی که از آن ها مشتق شده اند یکسان هستند اما توانایی خودنوزایی و تمایز به هر نوع سلولی را دارند. اینک محققین جان هاپکینز اختلافات مولکولی قابل توجهی را بین این سلول های بنیادی پرتوان القایی و سلول های بنیادی جنینی کشف کرده اند که بیشتر به مباحث اپی ژنتیکی مرتبط می شود. در واقع مطالعات اندکی روی طبیعت اپی ژنتیکی سلول های بنیادی صورت گرفته است. در واقع امروزه بیشتر اطلاعاتی که در مورد این سلول های بنیادی وجود دارد بیشتر در مورد تولید و رشد این سلول هاست و کمتر به ماهیت آن ها توجه دارد.

برای مقایسه و ایجاد وجه افتراق بین فیبروبلاست ها و سلول های بنیادی پرتوان القایی مشتق از آن ها طی بازبرنامه ریزی، محققین روی تغییرات شیمیایی یا متیلاسیون این سلول ها فوکوس کردند. این تغییرات شیمیایی که با ژن های خاموش مرتبط است را جزء تغییرات اپی ژنتیکی محسوب می کنند. در این مطالعه آن ها مشاهده کردند که طی بازبرنامه ریزی سلولی، میزان مناطق متیله شده افتراقی از سلول های مبدا(در اینجا فیبروبلاست) تا سلول های بنیادی متفاوت است. هم چنین آن ها مشاهده کردند که بازبرنامه ریزی سلولی برای تبدیل شدن به سلول بنیادی ظاهرا شامل بسیاری از مناطق متیله شده و ژن های مشابه است. یکی از نتایج جالب این مطالعه این بود که درجه ای از هم پوشانی بین مناطق متیله شده افتراقی و ژن های دخیل در تبدیل شدن فیبروبلاست ها به سلول های بنیادی و تبدیل سلول های طبیعی به سلول های سرطانی وجود دارد.

پایان مطلب/