به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، دانشمندان کشف کردند مهارکننده های VEGF ممکن است اثر مخربی بر روی جسم مژگانی که بافت مسئول تولید مایع شستشو دهنده چشم است، داشته باشند.

دکتر Patricia A. D'Amore ازموسسه تحقیقات چشم و گوش ماساچوست گفت: اطلاعات کمی در مورد فاکتورهای تنظیم کننده یکپارچگی و عملکرد جسم مژگانی وجود دارد. یافته های ما نشان می دهد که VEGF-A یکی از مولکول هایی است که نقش مهمی در حفظ سلامت وعملکرد صحیح جسم مژگانی بازی می کند."

درمطالعه بیان و نقش VEGF-A در جسم مژگانی، محققان فعالیت VEGF-A را در موش های بالغ تحریک کرده و دریافتند که با مهاراین پروتئین، فشار داخل چشم کاهش یافته و این عارضه جانبی غیر منتظره سبب اختلال در جسم مژگانی می شود.

چندین مهارکننده VEGF-A در حال حاضر به طور گسترده و با موفقیت برای درمان بیماری های چشمی مانند دژنراسیون ماکولا مرطوب، ادم ماکولای دیابتی و رتینوپاتی نوزادان نارس استفاده می شود. D'AMORE قبول دارد که هیچ شواهدی مبنی بر تداخل این داروهای تجویز شده با جسم مژگانی وجود ندارد. ولی او گفت: در حال حاضریک حرکت رو به جلو به سمت توسعه روش هایی که به طور مداوم مهارکننده های VEGF را برای چشم تجویز کرده و ارائه کننده مهار کننده های قوی تر VEGF هستند، وجود دارد. ما نگران هستیم که مهار تهاجمی تر VEGF در چشم اثرات مضری بر جسم مژگانی داشته باشد."

این تیم تحقیقاتی اثرات مهارکننده های  VEGF-A را بر روی جسم مژگانی بررسی کرد و نشان داد که مهار VEGF می تواند منجر به تخریب مویرگی، به خصوص مویرگ ها ی تخصص یافته جسم مژگانی شود. مهارکامل VEGF در سراسربدن که در درمان های ضد سرطانی صورت می گیرد نیز سبب آسیب مویرگ های کلیه شده و اثر مهارکننده های VEGF در افرادی که بطور موضعی برای تومورهای مغزی تحت درمان قرار داشته اند، بر عملکرد تیروئید مؤثر بوده است.

نتایج به دست آمده از این مطالعه جدید نشان می دهد که تحقیق بیشتر، از جمله آزمایش های بالینی، باید صورت گیرد. D'AMORE گفت: "من امیدوارم که آشکار کردن عوارض جانبی منفی مهارکننده های VEGF در چشم منجر به پژوهش در مورد روش های جدید برای جلوگیری از ادم و رشد عروق خونی در چشم بدون نیازبه مهار مداوم VEGF شود.

پایان مطلب/