به گزارش بنیان به نقل ازstem-cells-news، حدود پنج سال قبل، دکتر ژانت ساویکی در انستیو Lankenau پنسیلوانیا مقاله ای در مورد نانوذره هایی خواند که بوسیله دانیل اندرسون و رابرت لنگر برای ژن درمانی استفاده شده بودند. ژن درمانی به معنی وارد کردن ژن ها به سلول های زنده با هدف درمان بیماری ها است. ساویکی و همکارانش نیز روی ژن درمانی سرطان تخمدان، البته با استفاده از ناقلین ویروسی کار می کردند و با استفاده از ویروس، ژن مربوط به سم دیفتری را برای کشتن سلول های توموری به این سلول ها منتقل می کردند. خواندن مقاله مذکور موجب شد که وی به فکر استفاده از این نانوذره ها برای انتقال ژن دیفتری بیافتد. به همین منظور وی با همکاری محققین MIT، ژن مذکور را با موفقیت با استفاده از نانوذره ها به مدل های جانوری منتقل کرد و نتایج جالبی بدست آورد. گام بعدی وی استفاده از این نانوذره ها در مطالعات انسانی خواهد بود. محققین MIT، از این نانوذره ها برای مطالعات دیگری نیز استفاده کردند، برای مثال آن ها توانستند با استفاده از انتقال ژنی به کمک این نانوذره ها، توانایی سلول های بنیادی برای بازسازی بافت عروقی را افزایش دهند. این دستاوردها موجب شده است که محققین این نانوذره ها را جایگزین مناسبی برای ویروس ها معرفی کنند.

پایان مطلب/