به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، دو محقق در استنفورد از یک ریز دستگاه شبه بالون برای جواب دادن این سوال در مگس های سرکه استفاده کرده اند. آن ها امیدوارند فاکتورهایی که تغییرات رشد روده کوچک را تنظیم می کنند را جداسازی کنند و اثرات بلند مدت آن ها روی سلامتی انسان را بررسی کنند. هم در مگس سرکه و هم در انسان، غذا خوردن سلول های روده ای را تحریک می کند تا هورمون های وابسته به انسولین را آزاد کنند که موجب جذب گلوکز بوسیله بدن می شود. این هورمون های وابسته به انسولین ترشح شده بوسیله روده موجب فعال شدن تقسیم سلول های بنیادی و وسیع شدن روده می شود و در نتیجه آن ها غذای بیشتری را جذب می کنند. برعکس، روده انسان یا مگس سرکه گرسنه چروکیده می شود. این فرایند قابل برگشت و تکرار پذیر است و به موجود اجازه می دهد که به تغییرات شرایط محیطی سازش یابد. حفظ روده به صورت بزرگ و وسیع، زمانی که غذای زیادی در دسترس نیست از نظر انرژی مقرون به صرفه نیست. ریز بالون های استفاده شده در این مطالعه، دستگاه شبه لوله ای کوچکی بودند که به بخشی از لوله گوارش مگس سرکه شناور در محیط کشت وارد می شود. زمانی که این دستگاه وارد می شود، لوله می تواند مواد غذایی را منتقل کند یا به صورت یک بالن درآمده و فشاری را درون لوله گوارش ایجاد کند.

پایان مطلب/