به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین در انستیتو ملی سلامت نقش جدیدی را برای ژنی به نام پروتئین شوک گرمایی60(Hsp60) شناسایی کرده اند که حاکی از نقش حیاتی این پروتئین در بازسازی بافت و بهبود زخم است. این مطالعه نشان داده است که تیمار موضعی با یک ژل حاوی Hsp60 به میزان زیادی بسته شدن زخم را در مدل های موشی دیابتی تسریع می کند.

ژن Hsp60‌را در هر موجودی از باکتری گرفته تا انسان می توان مشاهده کرد و در این مطالعه محققین نقش جالب Hsp60‌در ایمنی که برای بهبود زخم ضروری است را نشان داده اند. گزارش ها نشان داده است که Hsp60 به عنوان یک مولکول پیام رسان برای القای پاسخ التهابی به عفونت باکتریایی در محل برش عمل می کند. در مورد بیماری مانند دیابت مشکل این است، که این بیماری بهبود یافتن زخم را مهار می کند.

در این مطالعه که با استفاده از گورخرماهی به عنوان موجود مدل صورت گرفت، محققین از موتاسیون زایی هدفمند برای مطالعه نقش Hsp60 استفاده کردند. گورخرماهی مدلی ایده آل برای طب بازساختی محسوب می شود زیرا این موجود قادر به بازسازی بسیاری از بافت های بدنش است. در این مطالعه محققین متوجه شدند که ماهی جهش یافته شاید به طور طبیعی تکوین یابد اما زمانی که محققین آن را زخمی کردند(باله دمی آن را بریدند)، دیگر قادر به بازسازی سلول های باله ای خود نبود. با استفاده از لوکوسیت های نشان دار شده به وسیله ترکیبات فلورسنس، محققین نشان دادند که بدون ژن Hsp60، شمار لوکوسیت ها به عنوان یک پاسخ التهابی به آسیب، به میزان قابل ملاحظه ای در جایگاه آسیب کاهش پیدا می کند. زمانی که محققین این پروتئین را به طور مستقیم به جایگاه آسیب تزریق کردند، بافت پیرامون زخم شروع با بازسازی سریع تر کرد. یافته جالب دیگر این بود که استفاده موضعی از پروتئین Hsp60 برای موش های دیابتی که برای زخم مدل شده بودند، موجب شد که ظرف مدت کمتر از 21 روز زخم آن ها بهبود یابد. محققین امیدوارند که تیمار موضعی با این پروتئین در مورد انسان نیز به اندازه موش موثر باشد.

پایان مطلب/