استفاده از سلول های بنیادی برای آهسته کردن فیبروز پوستی در اسکلرودرما
اسکلرودرما یک بیماری اتوایمن است که با فیبروز پوستی مشخص می شود. پیش آگهی برای بیماران مبتلا به این بیماری معمولا خوش بینانه نیست. با توجه به این که گزینه های درمانی اندکی در دسترس است، آن هایی که از این اختلال رنج می برند ممکن است با سفت و سخت شدن ناتوان کننده پوست مواجه شوند. اسکلرورمان می تواند عروق خونی، ریه ها و اندام های داخلی را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، مطالعه جدید و در حال انجام در بیمارستان شهر نیویورک، مکانیسم پشت پرده فیبروز ناشی از اسکلرودرما را شناسایی کرده است. آن ها دریافته اند که جمعیت سلول های بنیادی مشتق از چربی در لایه زیرین پوست کاهش می یابد و از دست رفتن این سلول های بنیادی ممکن است دلیل اصلی فیبروز پوستی در اسکلرودرما باشد. در بخشی از این مطالعه آن ها نشان داده اند که بقای سلول های بنیادی مشتق از چربی که در زیر پوست اسکلرودرمایی باقی می مانند به سلول های ایمنی تحت عنوان سلول های دندریتی بستگی دارد. سلول های دندریتی ترکیبی به نام لنفوتوکسینB را آزاد می کنند که بقای سلول های بنیادی مشتق از چربی را افزایش می دهد. زمانی که محققین از آنتی بادی های محرک لنفوتوکسین B به همراه سلول های بنیادی مشتق از چربی استفاده کردند، بقای این سلول ها افزایش یافت که نشان دهنده معکوس شدن فیبروز در پوست است. احتمالا تزریق سلول های بنیادی مشتق از چربی به افراد مبتلا به اسکلرودرما می توان مسیر لنفوتوکسینB را تحریک کرده و بقای سلول های بنیادی را افزایش دهد. به نظر می شود با شناسایی مکانیسم هایی از این دست روز به روز به درمان چنین بیماری هایی نزدیک تر شویم.
پایان مطلب/