به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، برخی موتاسیون های DNA می تواند از والدین به ارث برسد و برخی دیگر طی دوره حیات فرد به دلیل فاکتورهای مربوط به شیوه زندگی فرد مانند سیگار کشیدن یا اشعه افتاب ایجاد می شوند. با این حال مطالعات به خوبی نشان داده است که برخی اندام ها در مقایسه با سایر اندام حساس تر هستند و این همه این تفاوت ها نمی تواند ناشی از شیوه زندگی باشد.

در ژانویه 2015 مقاله ای منتشر شد که نشان داد 22 مورد از 31 مورد سرطان شناخته شده مانند سرطان های تخمدان، پانکراس و استخوان، ناشی از موتاسیون های تصادفی هستند که در زمان تقسیم سلول های بنیادی طبیعی اتفاق می افتند. اما مطالعه ای جدید در دپارتمان ژنتیک Boxtel نشان داده است که برخلاف آن چه سال گذشته گزارش شد، این موتاسیون های بد شانس(نحس) منجر به تکوین سرطان نمی شوند. نتایج این مطالعه جدید که در مجله Nature به چاپ رسیده است، اولین مطالعه ای است که به ارزیابی تجمع موتاسیون های DNA در سلول های بنیادی بالغ انسانی جدا شده در اندام های مختلف و در مراحل مختلف زندگی پرداخته است. دکتر بوکستل و همکارانش نرخ و الگوی جهش های DNA در سلول های بنیادی طبیعی مشتق از کولون، روده کوچک و کبد افراد اهدا کننده 3 تا 87 ساله را ارزیابی کردند. آن ها دریافتند که بدون توجه به سن بیماران یا این که سلول های بنیادی از چه بافتی مشتق شده اند، تعداد موتاسیون هایی که با گذشت زمان در سلول های بنیادی تجمع پیدا می کند به طور میانگین تا 40 سال بدون تغییر باقی می ماند. جالب این است که تقریبا نرخ موتاسیون مشابهی در سلول های بنیادی مشتق از اندام هایی با وقوع سرطان های مختلف اتفاق می افتد. این نشان می دهد که تجمع تدریجی خطاهای DNA بیشتر و بیشتر طی گذشته زمان نمی تواند توجیه کنند تفاوت هایی باشد که ما در وقوع سرطان می بینیم(حداقل در مورد برخی سرطان ها). با این حال آن ها تفاوت هایی را در انواع موتاسیون های تصادفی DNA بین سلول های بنیادی مربوط به اندام های مختلف شناسایی کردند که ممکن است تا حدی توضیح دهد چرا برخی اندام ها در مقایسه با برخی دیگر به سرطان مستعدتر هستند.

پایان مطلب/