مسیر p53 هدف قابل توجهی برای سازندگان دارو می باشد . از آنجایی که پروتئین های تنظیم کننده  آن از طریق بر همکنش پروتئین- پروتئین عمل می کنند نه از طریق آنزیم ها ، تا کنون اهداف مناسبی برای دارو ها به شمار نمی آمدند.

قبلا این نکته توسط دانشمندان به اثبات رسیده بود که p53 در متابولیسم گلوکز نقش دارد و با آنزیم هایی در ارتباط است. یافته های جدید حاکی از این است که این پروتئین به عنوان حسگراسترس متابولیکی عمل میکند واین نوع استرس می تواند باعث پیری سلول شود.آنزیم هایی به نام مالیک آنزیم ها  که در چرخه ی گلیکولیز نقش دارند  ،با این پروتئین در ارتباطند . این گروه از پژوهشگران  نقش دو نوع مالیک آنزیم به نام های ME1و ME2 را در مطالعه ی خود مورد بررسی قرار داده اند.p53 بیان مالیک آنزیم را مهار می کند و فقدان آن باعث وفورمالیک آنزیم می شود.از طرف دیگر مالیک آنزیم ها p53 را در کنترل نگه داشته وبنابراین فقدان آن ها فعالیت p53 را افزایش می دهد و نیز این آنزیم ها پیری را از طریق تنظیم  یک مهار کننده ی p53 به نام Mdm2 یا تولید رادیکال های اکسیژن، القا می کند . همچنین بیان بیش از حد مالیک آنزیم ها پیری را مهار می کند.

طبق نتایج به دست آمده از این تحقیق، فقدان هر یک از ME1  یا ME2 وزن تومور را کاهش می دهد و بیان بیش از حد مالیک آنزیم ها باعث افزایش حجم تومور خواهد داد. این مطالعه در خوک ها نیز نتایج مشابهی داشته است. بنا براین این آنزیم ها می توانند اهداف داروهای ضد سرطان قرار گیرند .اما این نکته را هم نباید نادیده گرفت که آن ها در روند طبیعی پیری سلولی نیزنقش دارند. دکتر Yang سرپرست این گروه تحقیقاتی خاطر نشان کرد تحقیقات قابل توجهی ارتباط میان میزان کالری و طول عمر را اثبات کرده اند.

پایان مطلب/