تاریخ انتشار: شنبه 30 دی 1391
تفاوت چربی شکم با چربی ران

  تفاوت چربی شکم با چربی ران

به گفته محققان ژن های فعال در افرادی که چربی درشکم آنها تجمع پیدا می کند نسبت به افرادی که این چربی در ران آنها ذخیره می شود به طور قابل توجهی متفاوت است.
امتیاز: Article Rating
به گزارش بنیان و به نقل از مجله غدد درون ریز و متابولیسم بالینی (ANI) یافته های بدست آمده از تحقیقات اخیر می تواند رویکرد حذف کردن چربی  شکم را به جابجا کردن آن تغییر دهد.
بدن مردها تمایل به ذخیره چربی در ناحیه شکم دارد و معمولا در ناحیه باسن و ران این ذخیره چربی بسیار کمتر است .از سوی دیگر در اغلب موارد تجمع چربی در زنان به فرم گلابی می باشد. یعنی ذخیره چربی در باسن و رانها نسبت به شکم بیشتر است.
آقای Steven Smith  مترجم موسسه تحقیقاتی متابولیسم و دیابت سانفورد- برنهام در این باره گفت : پاسخ به این پرسش که چرا مردان و زنان  دارای استیل بدنی  متفاوت هستند به روشنی مشخص نشده است، اما این مسئله ارزش بررسی بیشتری را دارد. در افرادی که دارای چربی شکم هستند خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت بیشتر است. از سوی دیگر ، به نظر نمی رسد چربی لگن و ران چندان در این موضوع موثر باشند.
مطالعه اخیر Smith و همکارانش  نشان داد که چربی شکمی و ران می توانند از نظر ژنتیکی دارای تفاوتهایی باشند.این پژوهش ممکن است تفکر رایج  حذف چربی های بدن را به تغییر محل  ذخیره چربی و بر هم زدن این توازن و یک طرفه کردن ذخیره شدن چربی درقسمت پایین بدن ، که می تواند بنفع سلامت قلب نیز باشد تغییر دهد.
Smith و همکارانش برای اولین بار از بافت چربی تعدادی از مردان و زنان نمونه برداری کردند.سپس آنها ژنهای بسیار فعال در افراد با چربی شکمی را با ژنهای فعال درافراد دارای چربی ران مورد مقایسه قراردادند. 
در این مطالعه پژوهشگران دریافتند که  ژن های عامل در افراد دارای ذخیره چربی ران نسبت به زنان ومردانی که دارای چربی شکمی هستند بسیار متفاوت است.در مردان ، 125 ژن مختلف در چربی شکم نسبت به چربی ران بیان شده است و این مقدار برای زنان به 218 ژن می رسد.
ژن هایی که دراین مطالعه با هم تفاوت داشتند به ژن های homeobox معروف هستند.این ژن ها تحت تاثیر هورمونهایی مانند استروژن می باشند. Smith در باره اینکه چرا این ژن ها در چاقی و چربی ها مهم هستند گفت : ما معتقدیم که این ژن ها در واقع  سلول های چربی را برنامه ریزی می کنند تا به هورمونها و سیگنال های مختلف پاسخ های متفاوتی را ارائه دهد.
Smith و تبم تحقیقاتی وی دراین دوره از تحقیقات خود سلول های بنیادی چربی های شکمی و ران را جدا کرده و در محیط کشت آزمایشگاهی رشد دادند.سلول های موجود در ظروف آزمایشگاهی تحت تاثیر سیگنال های خارجی ، هورمون ها و سلوهای عصبی قرار نگرفتند که از این آزمایش می توان نتیجه گرفت که این سلول ها پیش برنامه ریزی شده هستند .
به عبارت دیگر :محل نهایی قرارگرفتن چربی در شکم و یا ران قبلا به طور ژنتیکی و در حین رشد این سلول ها تعیین می شود و رژیم غذایی و عوامل محیطی  تفاوتی در نتیجه ذخیره سازی ایجاد نمی کند.
آقایSmith درباره این موضوع گفت: اگرچه داشتن ران ها وباسن بزرگ برای بسیاری از زنان ناخوشایند است ، اما این استیل گلابی شکل می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت را کاهش دهد. در واقع زنانی که دچار حمله قلبی می شوند دارای چربی شکمی بیشتری هستند.
پایان مطلب/ 
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه