به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، تومورها برای رشد بیشتر نیازمند رگزایی یا آنژیوژنز هستند. به این منظور آن ها مکانیسم های متعددی را برای ایجاد عروق خونی مورد استفاده قرار می دهند تا بتوانند به کمک این عروق اکسیژن و مواد غذایی مورد نیازشان را تامین کنند. در حالی که فرایندهای پایه پیرامون رشد تومورها به خوبی شناخته شده است، اما شواهدی نیز وجود دارد که پیشنهاد می کند تشکیل شبکه های عروقی محدود به آنژیوژنز نیست. در حقیقت سلول های بنیادی سرطانی نیز در فرایندی به نام تقلید رگزایی(vasculogenic mimicry) مشارکت دارند و به موجب آن کانال های شبه عروقی را بدون وجود سلول های اندوتلیالی و فاکتورهای رشد شکل می دهند. پروفسور ماساهارو سنو و همکارانش در دانشگاه اوکایا مدل موشی را برای ارزیابی رفتار این سلول های بنیادی سرطانی در تکوین تومورهای سرطانی تولید کرده اند که دیدگاه های جالبی را در مورد فرایند vasculogenic mimicry ارائه می دهد. آن ها با استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القایی موشی، مدل موشی به نام miPSC-LLCcm تولید کردند. آن ها ژن DeRed را به مدل موشی وارد کردند که به آن ها اجازه ردیابی سلول های بنیادی سرطانی طی رشد تومور را می داد. آن ها دریافتند که فاکتورهای رشد رگزایی به طور غالب بوسیله یک جمعیت از سلول های بنیادی سرطانی بیان می شود. این سلول های بنیادی سرطانی سلول های اندوتلیالی را از میزبان فراخوانده و موجب بلوغ بیشتر سلول های اندوتلیالی تمایز یافته از سلول های بنیادی سرطانی می شود. آن ها کشف کرده اند که سلول های miPSC-LLCcm به طور مستقیم در تشکیل vasculogenic mimicry دخالت دارند. این نتایج نشان می دهد که ساختار عروقی تومور بخش حیاتی از رشد تومور را شکل می دهد و نشان می دهد که چرا درمان هایی که به تنهایی آنژیوژنز را هدف قرار می دهند به خوبی عمل نمی کنند. این مطالعه نشان می دهد که سلول های بنیادی سرطانی شدیدا در رگزایی دخالت دارند که این امر یا با فراخواندن سلول های اندوتلیالی از بیرون صورت می گیرد یا این که خود آن ها به سلول های اندوتلیالی تمایز می یابند.

پایان مطلب/