به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین همواره به دنبال یافتن راهی برای کنترل پاسخ سلولی در آزمایشگاه با استفاده از مهندسی موادی هستند که بتوانند به صورت پیوسته بازسازی بافت های آسیب دیده یا بیمار را تحریک کنند. در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه Malaya در مالزی با همکاری پروفسور شیخ علی اکبر در دانشگاه اوهایو نشان داده اند که توپوگرافی های در ابعاد نانو، می تواند پاسخ های بازسازی کننده سلولی را تحت تاثیر قرار دهد. برای مثال، سلول های استئوبلاستی انسانی روی موادی که زوائد کوچکی روی سطح شان دارند(11 نانومتر ارتفاع) در مقایسه با سطوح پهن یا با زوائد بلندتر رشد بهتری دارند. هم چنین آن ها به حفرات با ابعاد نانو(14 تا 29 نانومتر عمق) در مقایسه با سطوح صاف بهتر می چسبند. هم چنین آن ها در این مطالعه نشان داده اند که فواصل بین حفرات یا زوائد موجود روی سطح نیز می تواند روی سلول های بنیادی و استئوبلاست ها اثر بگذارد. به طور کلی، زمانی که موادی در معرض یک مایع زیستی قرار می گیرد، ابتدا مولکول های آب و سپس پروتئین ها به سطح جذب می شوند. این منجر به مخلوط شدن پروتئین ها و شکل گیری سه بعدی آن ها و جهت گیری آن ها با توجه به توپوگرافی سطح می شود. مطالعات بیشتر در این زمینه می تواند منجر به تکوین پروتزهای بالینی با توپوگرافی هایی شود که می تواند به طور مستقیم سرنوشت سلول های بنیادی را تعدیل کند و موجبات رشد و تکوین آن ها را فراهم کند.

پایان مطلب/