به گزارش بنیان، پژوهشگران ایرانی با طراحی و ساخت بستر مناسب برای تثبیت یکی از ساختارهای DNA چهار رشته ای به نام G-quadruplex ، این نانو حسگرهای زیستی را برای شناسایی ترکیبات متصل شونده به این ساختار با مکانیزم های مختلف تهیه کردند.

 

شناسایی این ساختار کمک بسزایی در طراحی و تشخیص داروهای ضد سرطان و درنتیجه معرفی داروهای موثرتر در درمان سرطان دارد.

 

ساختارهای خاص DNA در نواحی خاصی از ژنوم تشکیل می شوند و وظایف ویژه ای به عهده دارند. یکی از این ساختارها، ساختار DNA چهارشته ای G-quadruplex است که در نواحی تلومر تشکیل شده و آنزیم تلومرزا را مهار می کند.

 

مهار این آنزیم یکی از راهکارهایی است که برای درمان سرطان مد نظر است. بنابراین داروهایی طراحی شده و می شوند که این ساختار را شناسائی کنند، به آن متصل شوند و آن را پایدار کنند. 

 

طراحی و ساخت یک نانوحسگر زیستی که بتواند ترکیبات و مواد جدیدی که این قابلیت را دارند شناسائی کند از اهمیت بسیار زیادی در طراحی، ساخت و معرفی داروهای ضد سرطان دارد.

 

طراحی و ساخت این نانو حسگر زیستی نتیجه همکاری گروه شیمی دانشکده علوم پایه و گروه بیوشیمی بالینی دانشکده علوم پزشکی بوده است.

 

به گزارش ستاد توسعه فناوری، دکتر ˈسیده زهرا بطحائیˈ عضو هیات علمی گروه بیوشیمی بالینی، دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس از مهمترین دستاوردهای این همکاری را چاپ یک مقاله در مجله بیوسنسور- بیوالکترونیک در سال 2008 عنوان کرد که رتبه اول از بین 25 مقاله بسیار پربیننده (hottest paper) را در آن سال به دست آورده است.

 

وی افزود: محققان این طرح در سال 87 رتبه اول جشنواره رازی را در بخش تحقیقات نوین از آن خود کردند.

 

نتایج این تحقیق در مجله Electrochimica Acta (جلد 82، 1 نوامبر 2012) منتشر شده است. 

پایان مطلب/