به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، بیماری های ریوی را می توان دلیل مرگ سالانه بیش از 200000 نفر در سراسر ایالات متحده دانست. محققین براین باورند که ریه های انسان معمولا دیرتر از سایر اندام ها دچار آسیب یا بیماری می شوند که این می تواند تا حدی به دلیل مکانیسم کمتر شناخته شده ترمیمی این اندام باشد. محققین شناسایی چنین مکانیسمی را نیازمند وجود مدل های سه بعدی از این بافت ها و اندام ها می دانند. پیش از این دکتر Grikscheits و همکارانش توانسته بودند که روده کوچک مهندسی بافت شده ای را تولید کنند که همه ویژگی های عملکردی و ساختاری و هم چنین اجزای کلیدی مربوط به بافت طبیعی را دارا بود. آن ها استراتژی مشابهی را برای شبیه سازی ریه و نای انسانی به کار بردند و سلول های بنیادی و پیش ساز را روی داربست های پلیمری زیست تخریب پذیر پیوند کردند. آن ها بافت حاصل از این استراتژی را اصطلاحا ریه مهندسی بافت شده یا TEL u‌نامیدند. پیوند بافت ریوی مختص هر منطقه(دیستال یا پروگزیمال) از موش و انسان، ریه های مهندسی بافت شده ای با مارکرهای بافتی خاص آن منطقه را تولید می کند که دارای آلوئولار یا کیسه های هوایی در بخش دیستال و یا سلول های اپی تلیالی نایی سازماندهی شده درون غضروف و ضمائم مژه دار در بخش پروگزیمال است. محققین امیدوارند استفاده از این مدل برای مطالعه مکانیسم های بازسازی ریوی، آن ها را چندین گام به سمت جلو و درمان بسیاری از بیماری های ریوی هدایت کند.

پایان مطلب/