به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، محققین در انستیتو تحقیقات ملی ناپل ایتالیا تولید این لیگامنت های زیستی را مبتنی بر استفاده از ساختارهای زیست تخریب پذیر ساخته شده از اسید هیالورونیک می دانند که یکی از اجزای بافت لیگامنت طبیعی است و بخش های آسیب دیده لیگامنت را بازسازی و ترمیم می کند. در بحث سلولی مربوط به این لیگامنت ها نیز، محققین از سلول های بنیادی بالغ استفاده خواهند کرد. در حال حاضر مطالعات جانوری این لیگامنت ها با موفقیت انجام شده است اما برای انجام مطالعات انسانی  نیاز به بودجه ای می باشد که در حال حاضر تامین نشده است.

امروز جایگزین موجود برای این لیگامنت های آسیب دیده، برداشتن سایر لیگامنت ها از بخش های دیگر بدن و یا جایگزینی این بافت با ماد مصنوعی است که عمدتا از پلیمرهایی ساخته شده اند که ساختار لیگامنت را تقلید می کنند. محققین امیدوارند با تامین بودجه لازم برای این بخش بالینی و انسانی این مطالعه بتوانند بزودی از مزایایی این لیگامنت های مصنوعی برای افراد نیازمند استفاده کنند.

پایان مطلب/