به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، تیمی مرکب از محققین رشته های مختلف در دانشگاه Cornell روشی را برای اندازه گیری نیرویی که یک سلول روی محیط فیبری پیرامونش اعمال می کند طراحی کرده اند(در اینجا یک سلول سرطان سینه). شناسایی و درک این نیروها می تواند در زمینه ایمنولوژی و بیولوژی سرطان می تواند به محققین در طراحی داربست های مناسب برای مهندسی بافت کمک کند.

در این مطالعه محققین یک میکروسکوپ نیروی کششی سه بعدی را برای اندازه گیری جابه جایی دانه های نشانگر فلورسنس پراکنده شده در ماتریکس کلاژنی طراحی کرده اند. این دانه با کشیدن سلول های سرطان سینه در حال مهاجرت که درون ماتریکس قالب گیری شده اند، جایگزین می شوند. بخش مهم این امر اندازه گیری و محاسبه نیروی اعمال شده روی سللول ها با استفاده از جابه جایی دانه ها است. در این مطالعه که تحت عنوان “Fibrous nonlinear elasticity enables positive mechanical feedback between cells and extracellular matrices” در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences به چاپ رسیده است، محققین نشان داده اند که زمانی که یک سلول سرطانی مهاجرت می کند مشکلات شدیدی پیش می آید. مهاجرت از طریق ارتباط دو طرفه بین سلول ها و ماتریکس رخ می دهد. زمانی که سلول خود را روی ماتریکس می کشد، فیبرهای ماتریکس سفت تر می شود و این سفت شدن منجر به محکم تر کشیده شدن سلول ها می شود و این خود نیروی بیشتری را بر ماتریکس اعمال می کند. این افزایش سفتی نیروی سلولی که به فواصل مختلف اعمال می شود را افزایش می دهد و در نتیجه به نوعی موجب پیشرفت متاستاز سلولی می شود. آن ها نشان داده اند که زمانی ماتریکس فیبری تر باشد(شبیه یک شبکه فیبری)،فیبرهای بیشتری در ایجاد نیرو دخیل هستند و در نتیجه میزان متاستاز و قدرت متاستازی افزایش پیدا می کند.

پایان مطلب/