به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، G-CSF برای درمان بدخیمی های خونی و سایر انواع سرطان ها ضروری است اما مکانیسم مربوط به عوارض ناخواسته این ماده هنوز مشخص نشده است. یافته های مطالعه ای جدید در دانشگاه Kobe‌ ژاپن، نه تنها مکانیسم مربوط به این اثرات ناخواسته را شناسایی کرده است بلکه عملکرد جدیدی را نیز برای نوتروفیل های خونی معرفی کرده است. این مطالعه می تواند به درک بهتر هموستازی سلول های خون ساز و بهبود روش های پیوند مغز استخوان کمک کند.

در سال های اخیر، نیاز رو به افزونی برای پیوند مغز استخوان و سلول های بنیادی خونساز برای بدخیمی های خونی وجود داشته است. G-CSF مغز استخوان را تحریک می کند تا سلول های بنیادی بیشتری را به درون خون محیطی آزاد کند و مکانیسم اثر این ماده روی مغز استخوان و هم چنین مکانیسم های مربوط به عوارض ناخواسته آن مانند تب و درد استخوان به خوبی مشخص نشده است. پروفسور کاتایاما و گروهش در دانشگاه Kobe روی تاثیر داروهای ضد التهابی استاندارد در درمان تب و در استخوانی ناشی از G-CSF فوکوس کردند. این داروهای ضد التهابی تولید پروستاگلاندینE2یا PGE2 که در درد و التهاب دخیل است را سرکوب می کنند، بنابراین به نظر می رسد که PGE2 دلیل عوارض ناخواسته G-CSF باشد. برای تست این فرضیه آن ها از مدل موشی استفاده کردند و دریافتند که PGE2، مهاجرت سلول های بنیادی خون ساز از مغز استخوان به خون محیطی را مهار می کند و تیمار با G-CSF، منجر به تولید PGE2 بوسیله سلول های خونی می شود. در بین سلول های خونی، نوتروفیل ها با تحریک استرس ناشی از G-CSF، به تولید PGE2‌می پردازند. بررسی بیشتر نشان داد که PGE2 روی سلول های استئوبلاستی مغز استخوان نیز اثر می گذارد و میزان استئوپونتین آن ها را افزایش می دهد. افزایش استئوپونتین به عنوان یک فاکتور مهاری مانند از مهاجرت سلول های بنیادی به خون محیطی شده و در نتیجه تعداد سلول های بنیادی موجود در خون محیطی کاهش می یابد. این یافته ها نشان می دهد که تولید PGE2 بوسیله نوتروفیل ها که بوسیله سیستم عصبی سمپاتیک کنترل می شود، پشت پرده عوارض ناخواسته ناشی از G-CSF‌قرار دارد و یکی از دلایل سرکوب مهاجرت سلول های بنیادی نیز محسوب می شود. بر مبنای این اطلاعات جدید محققین قادر خواهند بود هم عوارض ناخواسته مربوط به استفاده از G-CSF را برطرف سازند و هم این که مهاجرت ضعیف سلول های بنیادی خونساز به خون محیطی را با استفاده از آنتی بادی های استئوپونتین افزایش دهند.

پایان مطلب/