به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، این پیش ساز های عصبی و یا سلول های بنیادی که به انواع مختلف سلولهای عصبی تمایز یافته می یابند، در طی تکامل جنینی ایجاد شده اند. این یافته ها نشان می دهد که اجداد عصبی موجود در مننژ نورون های جدید پس از تولد را تولید می کنند ( نشان دهنده اهمیت بافت مننژ و همچنین پتانسیل این سلول ها در توسعه درمان های جدید برای آسیب مغزی یا نورونها).

درک دانشمندان از شکل پذیری مغز، و یا توانایی مغز برای رشد، توسعه، بهبود صدمات و جراحات و انطباق با تغییر شرایط در سراسر زندگی ما، تا حد زیادی در سال های اخیر گسترش یافته است. قبل از اکتشافات چند دهه گذشته، متخصصین عصب شناسی بر این باور بودند که مغز پس از دوران کودکی استاتیک بوده و تغییر نمی کند. اما محققان مدارک و شواهد بیشتری بدست آوردند که که مغز توانایی بهبود و بازسازی در بزرگسالی را به لطف حضور سلول های بنیادی دارد. با این حال، به طور کلی عقیده بر این بود که سلول های بنیادی عصبی تنها در بافت مغز قرار دارند، نه در غشاء اطراف آن.

در گذشته اعتقاد بر این بود که مننژ به طور عمده به عنوان یک محافظ برای تعدیل شوکهای مکانیکی بکار می رود. اما داده های بدست آمده توسط محققان، این ایده را که پیش ساز سلول های عصبی یا سلول های بنیادی ایجاد کننده نورون فقط در داخل بافت خود مغز قرار دارد را به چالش می کشد.

پروفسور پیتر کارملیت گفت: سلولهایی عصبی که ما در داخل مننژ کشف کردیم قابلیت تمایز به نورون های کاملی که از لحاظ الکتریکی و عملکردی فعال هستند را دارا می باشند، ما با استفاده از روش سکانسینگ RNA سلول، قادر به شناسایی ماهیت سلول های مشخص شدیم.

پروفسور پیتر کارملیت : یک سوال جذاب این است که آیا این سلول های بنیادی عصبی در مننژ می تواند به درمان بهتری برای آسیب مغزی یا تخریب نورونها منجر شود. پاسخ این سؤال به درک بهتر از مکانیسم های مولکولی که تمایز این سلول های بنیادی را تنظیم می کند بستگی دارد. چگونه این سلول های بنیادی مننژ برای تبدیل شدن به انواع مختلف سلول های عصبی فعال می شود؟ آیا ما می توانیم پتانسیل بازسازی خود را برای بازگرداندن سلول های عصبی در حال مرگ در بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون، اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی (ALS)، و دیگر اختلالات عصبی استفاده کرد و آیا این پیش سازهای نوروژنیک را می توان از مننژ در هنگام تولد جداسازی کرده و بعد ها برای پیوند استفاده کرد؟ این یافته ها فرصت های تحقیقاتی بسیار هیجان انگیزی را برای آینده فراهم می کند.

پایان مطلب/