به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه جدید که به تازگی در Nature به چاپ رسیده است شامل مجموعه آزمایش هایی با استفاده از جنین های پیش لانه گزینی یا همان بلاستوسیست های موشی بوده است. محققین دارویی را شناسایی کرده اند که فعالیت یک تنظیم کننده کلیدی رشد سلول به نام mTOR را مهار می کند و این جنین های اولیه را در یک حالت باثبات و برگشت پذیر به حالت تعلیق در می آورد.

به طور طبیعی بلاستوسیست ها تنها یک یا دو روز در آزمایشگاه دوام می آورند. اما بلاستوسیست هایی که با مهار کننده های mTOR تیمار شده باشند می توانند برای بیش از چهار هفته در این حالت زنده بمانند. این مطالعه نشان داده است که این جنین های به تعلیق درآمده(pauseشده) می توانند بعد از این که مهارکننده های mTORشان برداشته شد خیلی سریع رشد طبیعی شان را از سر بگیرند و اگر به مادرهای گیرنده ایمپلنت شوند به موش های سالمی تکوین یابند.

مطالعه بیشتر نشان داد که سلول های بنیادی جنینی موشی کشت شده(که از مرحله بلاستوسیستی مشتق  شده اند) را نیز می توان با قرار دادن در معرض مهار کننده های mTOR به حالت تعلیق درآورد. به نظر می رسد که این دارو فعالیت ژن ها را در سراسر ژنوم کاهش می دهد. محققین شمار زیادی از مهار کننده های mTOR مختلف را تست کردند و دریافتند که موثرترین آن ها دارویی سنتتیک به نام Rapa-Link است که اخیرا در دانشگاه سان فرانسیسکو طراحی شده است.

این مطالعه جدید می تواند اثر زیادی روی زمینه هایی مانند کمک باروری، طب بازساختی و ... داشته باشد. برای مثال به تعلیق در آوردن جنین ها در مرحله بلاستوسیستی می تواند مشکلات مربوط به فریز کردن جنین ها را دور بزند و زمان بیشتری را در اختیار محققین قرار می دهد تا بلاستوسیست های فریز شده را برای نقایص ژنتکی شان قبل از لانه گزینی تست کنند.

پایان مطلب/