به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، دکتر دبرا سیلور و همکارانش در دانشگاه Duke می گوید که حرکت مولکول ها بین سلول های بنیادی می تواند برای عملکرد آن ها و تصمیم آن ها برای نورون شدن حیاتی باشد. سلول های بنیادی عصبی در مناطق عمقی مغز قرار گرفته اند و می توانند زوائد و آکسون هایشان را تا فواصل دور مغز بگسترانند. انتهای این سلول ها که آن را endfeet می نامند تا خارجی ترین لایه های مغز کشیده شده و مانع از مهاجرت نورونی به نواحی بالاتر می شوند. در مقایسه با جسم سلولی(بخش اصلی نورون)، این endfeetها در محیط متفاوت از محیط مغزی زندگی می کنند. این محیط می تواند تعیین کند که سلول های بنیادی عصبی، سلول بنیادی دیگری را تولید کنند و یا این که به نورون های جدید تبدیل شوند. این امر روی تعداد نورونی که در مغز تولید می شوند اثر می گذارد. این سلول ها بسیار طویل بوده و نیازمند این هستند که برخی محتویاتشان مانند mRNA را تا فواصل دور برای ساخت پروتئین های مورد نیازشان بفرستند. با استفاده از آخرین پیشرفت ها در زمینه میکروسکوپ ها، دکتر سیلور و همکارانش توانستند برای اولین بار حرکت این mRNAها در حین پایین آمدن از شفت سلول های بنیادی عصبی به سمت پایین را به صورت فریم به فریم مشاهده کنند. این mRNAهای تگ شده به صورت فلورسنس، گهگاهی متوقف شده و سپس به راه خود ادامه می دهند. تاکنون کسی موفق نشده بود حرکت کردن مولکول ها را با این سرعت در بین سلول های بنیادی عصبی مشاهده کند. این نتایج نشان می دهد که سلول های بنیادی عصبی بزرگ راه هایی برای انتقال مولکولی هستند که نه تنها mRNAها بلکه بسیاری از انواع پروتئین ها را انتقال می دهند. زمانی که mRNA به endfeet می رسد به وسیله سایر ماشین های سلولی به پروتئین ترجمه می شود. آن ها توانستند این endfeet ها را از سایر بخش های سلول جداسازی کنند. با استفاده از تگ های فلورسنس مذکور آن ها توانستند پروتئین های جدیدی که درون این بخش ساخته می شوند را مشاهده کنند. آن ها نشان دادند که این mRNA ها در روشی کنترل شده و نه به صورت تصادفی منتقل می شوند.

پایان مطلب/