به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تروی قشقایی، دانشیار نوروبیولوژی دانشگاه کارولینای شمالی روش هایی که نورون ها تکوین می یابند و به مدارهای مغزی می پیوندند را مورد مطالعه قرار داده اند. موش ها مدل عالی را برای مطالعه ارائه می دهند زیرا حتی در زمان بلوغ نیز در دو منطقه از مغز آن ها نورون زایی ادامه پیدا می کند که یکی از آن ها با مراکز بویایی مغز مرتبط است.

در مطالعه با گروهی از موش های بالغ جوان، قشقایی و همکارانش نورون های بویایی  که در زمان تولد موش تولید شده بودند با نورون های موش های بالغ جوان مقایسه کردند تا ببینند که آیا بین عملکرد این نورون ها در مراحل مختلف تکوینی شان تفاوتی وجود دارد یا خیر.

یکی از راه های مطالعه عملکرد جمعیت های مختلف نورون ها، خاموش کردن آن ها طی پارادایم های مختلف رفتاری است. برای خاموش کردنن آن ها، آن ها یک ژن را به سلول های بنیادی بویایی موش ها وارد کردند. این ژن پروتئینی را کد می کند که بعد از بلوغ موش ها در پاسخ به دارویی خاص، نورون های بویایی را خاموش می سازد. بنابراین محققین توانستند که این نورون ها را در زمان های مختلف تکوینی خاموش سازند.

در موش های بالغ جوان، متوقف کردن فعالیت نورون های متولد شده در زمان بلوغ، توانایی آن ها برای تشخیص و ایجاد حافظه برای بوهای غذایی جدید را تحت تاثیر قرار می دهد. برعکس، اگر بوی حس شده یک بوی نامناسب مربوط به خطر باشد(مانند بوی یک روباه)، خاموش کردن نورون های تولید شده در زمان بلوغ، هیچ اثری ندارد. بنابراین به نظر نمی رسد، نورون های تولید شده در زمان بلوغ نقشی در پاسخ ذاتی موش ها به بوهای بد داشته باشند. قشقایی می گوید که این مطالعه نشان می دهد از نظر تکوینی مدارهایی وجود دارد که در بازه های زمانی خاصی تولید می شوند و در تنظیم مقادیر مختلف محرک های نورون های جدید و  این که چگونه پاسخ های حسی پردازش می شوند و به خاطر سپرده می شوند، دخالت دارند.

پایان مطلب/