به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مولتیپل میلوما سرطان پلاسما سل های مغز استخوان است و سالانه بیش از 30000 نفر در آمریکا مبتلا به این بیماری تشخیص داده می شوند.برای بیمارانی که زیر 70 سال سن دارند، درمان استاندارد دارای سه جزء است1) دوره درمانی اولیه که ترکیبی از مهار کننده های پروتئازوم، آنالوگ های تالیدومید، کورتیکواستروئیدها، عوامل آلکیله کننده و دوزهای بالای داروی شیمی درمانی ملافالان برای کشتن سلول های سرطانی است2) پیوند سلول های بنیادی خون ساز خود بیمار برای کمک به بازسازی سیستم ایمنی و 3) درمان رایج با استفاده از داروی شیمی درمانی لینالیدومید برای مهار عود مجدد سرطان.

ظرف یک دهه گذشته، بسیاری از پزشکان رژیم های درمانی دیگری را نیز به این درمان ها افزوده اند: برای مثال آن ها بعد از پیوند سلول های بنیادی خون ساز، علاوه بر لینالیدومید از دگزامتازون و bortezomib‌نیز استفاده کرده اند و یا این که مجددا برای بار دوم از پیوند سلول های بنیادی خون ساز مشتق از خود بیمار استفاده کرده اند.

اما محققین در 54 مرکز درمانی و تحقیقاتی در مطالعه ای که با همکاری یکدیگر انجام دادند و 758 بیمار را به طور تصادفی مورد درمان با درمان استاندارد مذکور یا درمان استاندارد به همراه با درمان های اضافی قرار دادند. نتایج نشان داد که تفاوت خاصی بین افرادی که از درمان استاندارد استفاده کرده بودند و آن هایی که علاوه بر درمان استاندارد متحمل پیوند ثانویه سلول های بنیادی شده بودند یا این که داروهای دیگری را نیز دریافت کرده بودند، وجود ندارد. علاوه بر علایم مستقیم مربوط به بیماری، به نظر می رسد که از نظر کیفیت زندگی، میزان پاسخ دهی به بیماری و درمان  و شواهد دال بر سمیت های دارویی، در هر دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد.

پایان مطلب/