قلب های تولید شده در آزمایشگاه می توانند به درک بیشتر بیماری های ژنتیکی قلبی کمک کنند
زمانی که یک بیمار علایمی از سرطان را نشان می دهد، از وی بیوپسی گرفته می شود، محققین بافت گرفته شده را در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می دهند تا به پشت پرده ماجرا دست یابند. اما در مورد بیماری های قلبی مساله فرق می کند و با این روش نمی توان اطلاعات دقیقی بدست آورد.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، دکتر تراویس هاینسون در آزمایشگاه ژنتیک پزشکی جکسون(JAX) از سیستمی جدید برای مطالعه بافت قلبی استفاده کرده است. هاینسون طی سال ها تجربه در زمینه قلب و بیماری های قلبی دریافته است که عضلات قلبی برای این که عملکردشان را از دست بدهند و در نهایت منجر به نارسایی قلبی شوند یا می توانند متسع و بزرگ شوند و یا این که ضخیم تر شوند. در هر دو صورت، عملکرد قلبی و فرایند پمپاژی قلب مختل می شود. این شرایط را تحت عنوان کاردیومیوپاتی اتساعی(DCM) و کاردیومیوپاتی هایپرتروفیک(HCM) می شناسند.
هاینسون ساختارهای شبه قلبی را مهندسی کرد که دارای سلول هایی بودند که موتاسیون های ژنتیکی خاصی را دارا بودند. این سازه ها یا ساختارهای قلبی امکان مطالعه ژنتیک مربوط به کاردیومیوپاتی و سایر بیماری های عضلات قلبی که منجر به نارسایی قلبی می شود را میسر می سازد. برای تولید این ساختارهای قلبی، وی سلول های عضلات قلبی را با سلول های پشتیبان مانند فیبروبلاست ها و هم چنین فاکتورهای کلیدی مانند پروتئین های ماتریکس خارج سلولی ترکیب کرد. برآیند کار تولید ساختارهای سه بعدی کوچکی بود که هر چند قادر به پمپ کردن خون نبودند اما قادر به انقباض ریتمیک و منظم بودند و از قدرت انقباضی مناسبی برخوردار بودند.وی درصدد است تا با استفاده از این تکنیک که اصطلاحا آن را heart in a dishمی نامند اثر موتاسیون های ژنتیکی را روی زیست شناسی قلبی بررسی کند.
پایان مطلب/