به گزارش بنیان به نقل از news-medical.net، این مطالعه که به سرپرستی دکتر Rajesh Katare انجام شده است، اولین مطالعه ای است که پتانسیل ترمیم قلبی سه نوع سلول بنیادی مشتق از یک بیمار را مقایسه کرده است.

در سال های اخیر روش های رویکرد گرفتن و پیوند کردن سلول های بنیادی خود فرد بیمار به ترمیم قلب کمک زیادی کرده است و توجه زیادی را در سطح جهان به خود جلب کرده است. با این حال، تعیین بهترین نوع سلول برای این فرایند، یک چالش بسیار بزرگ محسوب می شود.

دکتر Katare و همکارانش در اتاگو از سلول های بنیادی مشتق شده و کشت شده از 14 بیماری که متحمل جراحی پیوند بای پس شریان کرونری شده بودند را استفاده کردند و عملکرد سه نوع سلول بنیادی بالغ را مقایسه کردند. دو نوع از سلول ها از قلب خود بیمار(بطن چپ و دهلیز راست) مشتق شده بودند و نوع سوم سلولی بود که از جریان خون همان بیمار گرفته شده بود.

بعد از شبیه سازی شرایط هیپوکسی و فقدان مواد غذایی در قلب بیماران، دکتر Katare و همکارانش اثرات درمانی هر سه نوع سلول در ترمیم سلول های آسیب دیده قلبی را مقایسه کردند. آن ها دریافتند که سلول های بنیادی دهلیز راست بیشتر اثر حفاظتی را روی سلول های عضلات قلبی دارد و این در حالی است که سلول های بنیادی بطنی بیشترین تاثیر را تشکیل عروق خونی جدید دارد. نوع سوم سلول ها که شامل سلول های پیش ساز اندوتلیالی بود، به همان اندازه در پیشبرد رگزایی موثر بود اما این پتانسیل سلولی تنها در بیرون بدن بود و بعد از پیوند، توان مهاجرت به جایگاه آسیب سلول های قلبی در آن ها به طور قابل ملاحظه ای پایین بود. دکتر katare بر این باور است که این یافته ها می تواند در مطالعات بالینی نیز تکرار شود که پیشنهاد می کند که می توان با توجه به نیاز بیمار، سلول های بنیادی خاص وی را برای وی جداسازی کرده و مورد استفاده قرار داد. از طرف دیگر یافته های این مطالعه نشان می دهد که چرا برخی مطالعات بالینی برای سلول درمانی با شکست مواجه می شود.

پایان مطلب/