به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یکی از بزرگ ترین معماها در مطالعات سرطان این است که چرا موتاسیون های وراثتی مانند آن هایی که در ژن BRCA1 اتفاق می افتند، تنها در بافت های خاصی مانند تخمدان و سینه منجر به سرطان می شوند و در سایر بافت ها این گونه نیست.

در مطالعه ای جدید دکتر تئودور راس در مرکز تحقیقات ژنتیک سرطان UT Southwestern یک فرضیه "مرگ یا تغییر شکل یافتن" را ارائه کرده است که می تواند دلیل اختصاصی بودن این بافت ها برای سرطانی شدن را نشان دهد. در این مطالعه وی اطلاعات جدیدی نیز ارائه کرده است که نشان می دهد این بیماران زمان شیمی درمانی عوارض جانبی شدیدتری را متحمل خواهند شد.

بیماران با موتاسیون های BRCA1 خاص ممکن است در زمان شیمی درمانی با عوارض و مشکلات شدیدتر و تهدید کننده تری روبرو باشند.دکتر راس می گوید اگر ما یافته های این مطالعه را در بررسی بیشتر ثابت کنیم و به قطعیت برسیم، می توانیم به بیماران آنتی بیوتیک های مهاری یا فاکتورهای رشدی بدهیم که بتوانند خطر عوارض جانبی شیمی درمانی را در این بیماران پایین بیاورند.

طبق آمارهای انستیتو ملی سلامت، در سال 2016  بیش از 246000 زن مبتلا به سرطان سینه و بیش از 22000 زن مبتلا به سرطان تخمدان شناخته شده اند. از این بین، حدود 10 تا 15 درصد آن ها تحت تاثیر موتاسیون های ژنتیکی در BRCA1 و BRCA2 قرار گرفته بودند. این مطالعه نشان می دهد که چرا برخی موتاسیون های نادر در BRCA1، همیشه موجب افزایش خطر سرطان در زنان و مردان نمی شود. به نظر می رسد چیزی که بسیار مهم باشد spelling یا نحوه خوانش ژن BRCA1 باشد که گاها موجب می شود، این موتاسیون ها مضر نباشند.

پایان مطلب/