به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، شواهد متعدد نشان می دهد که عفونت ویروس زیکا با میکروسفالی و سایر نقص های مغزی جنینی مرتبط است. برخلاف این ارتباطات، تغییرات سلولی که بوسیله ویروس اتفاق می افتد، شناخته شده نیست. در این میان دکتر استیون ریهن در دانشگاه ریودژانیرو اطلاعات جدیدی را در این زمینه ارائه کرده است.

در مطالعات گذشته، محققین برزیلی نشان دادند که سلول های بنیادی عصبی آلوده شده، ظرف مدت یک هفته بعد از آلودگی از بین می روند. در این مطالعه، دکتر ریهن و همکارانش تصمیم گرفتند کشف کنند که سلول های عصبی قبل از مرگ به عفونت ویروس زیکا پاسخ می دهند. به این منظور، آن ها سلول های بنیادی عصبی را در معرض سوش هایی از ویروس زیکایی که از بیماران برزیلی جمع آوری شده بود قرار دادند و سپس آن ها را برای تشکیل نوروسفیرها القا کردند.

با استفاده از تکنولوژی های پیشرفته، ریهن و همکارانش نقشه interctome(همه برهمکنش های مولکولی) مربوط به سلول های عصبی آلوده و ویروس را مورد ارزیابی قرار دادند تا شاید نحوه پاسخ دهی سلول ها به ویروس را دریابند. برای شناسایی اثر مولکولی ویروس زیکا، محققین بیان ژن و پروتئین را هم در سلول های آلوده و هم غیر آلوده مورد بررسی قرار دادند. آنالیزهای آن ها نشان داد که بیش از 500 ژن/پروتئین در سلول های مغزی آلوده در حال تکوین تغییر یافته اند که تعداد اندکی از آن ها با آسیب DNA‌و ناپایداری کروموزومی مانند آنیوپلوئیدی همراه است. بقیه آن ها، طی تقسیم سلولی به طور طبیعی فعال هستند و این در حالی است که سلول های آلوده شده خاموش شده و توانایی تکثیری شان مختل می شود. علاوه براین، ژن های القا کننده تخصصی شدن سلول در سلول های آلوده به زیکا سرکوب می شوند و در نتیجه این سلول ها دستورالعمل خاصی را برای تمایز به سلول های مغزی تخصص یافته دریافت نمی کنند.

این یافته ها دیدگاه هایی را در مورد مکانیسم های مولکولی عفونت زیکا ارائه می کنند و احتمالا برخی عواقب مربوط به این ویروس در مراحل حیاتی از تکوین مغز ارائه می کند.

پایان مطلب/