اگزوزوم سلول های بنیادی، بقای سلول های گانگلیونی شبکیه را در رت ها افزایش می دهد
به نظر میرسد که ترشحات سلول های بنیادی موسوم به اگزوزوم ها، بتواند سلول های شبکیه چشم را محافظت کنند. دانستن این مطلب می تواند به درمان بیماری هایی مانند گلوکوم کمک کند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، اگزوزوم ها بسته های محصور شده غشایی کوچکی هستند که درون سلول شکل می گیرند و به بیرون ترشح می شوند. سال ها تصور می شد که این اگزوزوم ها بخشی از سیستم دفعی سلول هستند، تا این که چندی پیش محققین نشان دادند که این اگزوزوم ها حاوی پروتئین ها، لیپیدها و RNAهای تنظیم کننده ژن هستند. مطالعات نشان داده است که اگزوزوم های یک سلول می توانند با ممزوج شدن با غشای سلول دیگر، بوسیله آن سلول بلعیده و به نوعی بازجذب شوند و به این ترتیب امکان ساخت پروتئین های دیگر بوسیله آن را فراهم سازند. هم چنین اگزوزوم ها، برهمکنش های سلول-سلول را نیز تسهیل می کنند و با داشتن نقش یک پیام رسان، اثرات درمانی بالقوه ای را از خود نشان می دهند.
در مطالعه ای جدید دکتر بن مید از انستیتو ملی چشم(NEI) به بررسی نقش اگزوزوم های سلول های بنیادی روی سلول های گانگلیونی شبکیه پرداخته است. از مزیت های اگزوزوم ها می توان به این نکات اشاره داشت که این اگزوزوم ها می توانند خالص سازی شده، ذخیره شده و به صورت کاملا دقیق دوز یابی شوند، فرایندی که در مورد سلول های بنیادی به راحتی امکان پذیر نیست. از طرف دیگر این اگزوزوم ها با خطرات مربوط به رد پیوند و یا تومورزایی که در سلول درمانی ها با آن ها مواجه هستیم، همراه نیستند.
در این مطالعه، محققین اثرات اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی را روی سلول های گانگلیون شبکیه مدل رتی گلوکوم بررسی کردند. اگزوزوم ها به آرامی به منطقه زجاجیه رت ها تزریق شدند. قبل از تزریق این اگزوزوم ها به صورت فلورسنس نشان دار شدند که این به محققین اجازه ردیابی آن ها را می داد. نتایج نشان داد که رت های تیمار شده با اگزوزوم، به دنبال آسیب عصب بینایی، حدود یک سوم سلول های گانگلیونی شبکیه شان را از دست دادند و این در حالی بود که در رت های تیمار نشده(کنترل)، این میزان حدود 90 درصد بود. هم چنین داده های الکترورتینوگرافی نشان داد که سلول های گانگلیون شبکیه تیمار شده با اگزوزوم های سلول های بنیادی، عملکردشان را نیز حفظ کرده اند. بخش دیگری از این مطالعه، این اثر درمانی اگزوزوم ها را محتوای microRNAی آن ها ربط داد.
محققین درصدد هستند با شناسایی رویکردهای اگزوزومی بهینه و هم چنین محتوای microRNAی آن ها، هر چه زودتر به استفاده بالینی از آن ها نزدیک شوند.
پایان مطلب/