به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، پروفسور خوان کارلوس اسپینوزا بلمونته از محققین انستیتو سالک و همکارانش، با هدف رشد بافت ها و اندام های قابل پیوند و دارای عملکرد، سلول های بنیادی انسانی بالغ تحت عنوان سلول های بنیادی پرتوان القایی بینابینی را به درون جنین های خوکی پیوند کردند. این امر بدین دلیل صورت گرفت که اندازه برخی اندام های این جانور بسیار شبیه انسان است. این تیم با چالش های لجستیک فراوانی روبرو بودند اما بزرگ ترین چالش آن ها تعیین این بود که چه نوع سلول بنیادی انسانی باید به جنین های خوک تزریق شود. از طرف دیگر دوره بارداری خوک ها حدود یک سوم انسان بود و محققین باید زمانی این سلول ها را وارد جنین خوک می کردند که زمان بندی لازم برای مطابقت برای با مراحل تکوینی خوک رعایت می شد.

آن ها چندین نوع سلول بنیادی انسانی را به جنین خوک ها تزریق کردند تا بهترین نوع سلول را انتخاب کنند. سلول هایی که بیش از بقیه سلول ها دوام آوردند، سلول های بنیادی پرتوانی القایی انسانی بینابینی موسوم به naïve Cells بودند که توانایی تکوینی بالایی دارند. این سلول های انسانی زنده مانده و جنین های کایمرای انسان/خوک را ایجاد کردند. این جنین ها درون یک خوک ماده ایمپلنت شدند و به آن ها اجازه داده شد تا سه تا چهار هفته تکوین یابند. این مدت زمان برای درک چگونگی میکس شدن سلول های انسانی و خوکی با یکدیگر(بدون ایجاد مشکلات اخلاقی) کافی بود. اسپینوزا می گوید خبر خوب در این زمینه این بود که جنین کایمرای حاصل بسیار انسانی بود تا خوکی. برای مثال محققین نمی خواستند که سلول های انسانی در تشکیل مغز دخالت کند که فرایند مطابق دلخواهشان پیش رفت.

در این مطالعه، سلول های انسان به سلول های پیش ساز مغزی که می توانند سیستم عصبی مرکزی را ایجاد کنند تبدیل نشدند. آن ها بیشتر در تشکیل عضلات و پیش سازهای سایر اندام ها شرکت کردند.محققین گام بعدی را افزایش کارایی فرایند و هدایت سلول های انسانی در تشکیل برخی اندام های ویژه در خوک می دانند.

پایان مطلب/