به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، سلول های بنیادی سنتتیک مزایای درمانی را ارائه می دهند که با سلول های بنیادی طبیعی قابل مقایسه است و می تواند برخی خطرات مرتبط با سلول درمانی ها را کاهش دهد. علاوه براین، این سلول ها ثبات خوبی دارند و می توان تکنولوژی مورد استفاده برای تولید آن ها را برای سایر انواع سلول ها بسط داد.

سلول درمانی با پیشبرد مکانیسم های ترمیمی اندوژن عمل می کنند، آن ها با ترشح فاکتورهای پاراکرین مانند مواد پروتئینی و ژنتیکی به بافت آسیب دیده کمک می کنند تا خودشان را ترمیم کنند. اگرچه این سلول درمانی ها می توانند موثر باشند اما با خطراتی مانند رشد تومور و رد پیوند نیز همراه هستند. از طرف دیگر این سلول ها خودشان بسیار شکننده هستند و قبل از این که مورد استفاده قرار گیرند، نیازمند ذخیره سازی دقیق و یک فرایند چند مرحله ای برای برای شناسایی ویژگی هایشان هستند.

دکتر چنگ و همکارانش در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی ورژن سنتتیکی از سلول های بنیادی قلبی را ایجاد کرده اند که می توانند کاربردهای مختلفی داشته باشند. آن ها میکروذره های تقلید کننده سلولی(CMMP) را از پلی(لاکتیک-کو-اسید گلیکولیک) یا PLGA ساختند که پلیمری زیست تخریب پذیر و زیست سازگار است. سپس محققین پروتئین های فاکتور رشد را از سلول های بنیادی قلبی انسانی گرفته و به PLGA اضافه کردند. آن ها این ذرات را با غشای سلول های بنیادی قلبی پوشاندند.

زمانی که محققین میکروذره های تقلیدکننده سلولی و سلول های بنیادی قلبی را تست کردند، رشد سلول های عضلانی قلب افزایش یافت. آن ها میکروذره های تقلیدکننده سلولی را در مدل موشی مبتلا به انفارکته میوکاردی تست کردند و  نشان دادند توانایی آن ها در پیوند به بافت قلبی و پیشبرد رشد بعد از حمله قلبی با سلول های بنیادی قلبی قابل مقایسه است. این میکروذره های تقلیدکننده سلولی، به دلیل ساختارشان، قادر به همانند سازی و تکثیر نیستند و خطر تشکیل تومور را کاهش می دهند. این سلول های سنتتیک مانند واکسن های غیر فعال عمل می کنند. غشاهای آن ها به آن ها اجازه می دهد پاسخ ایمنی را دور بزنند و با بافت قلبی متصل شده و فاکتورهای رشد را به منظور ایجاد ترمیم آزاد کنند. این امر موجب می شود که آن ها بدون این که خطری ایجاد کنند مزایای درمانی شان را به جا بگذارند.

پایان مطلب/