به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، مطالعه وقایع و فرایندهای مربط به چسبندگی سلولی به محققین کمک می کند که دریابند بافت ها چگونه رشد می کنند، چگونه بیماری های پراکنده می شود و چگونه سلول های بنیادی بنیادی به سلول های تخصص یافته تر تمایز می یابند. با استفاده از روش جدیدی که محققین در NIH ارائه کرده اند، تصویرهای با رزولوشن بالایی گرفته می شود که می تواند برهمکنش های سلول و بستر را برای دوره های زمانی طولانی ردیابی کند. این تکنیک میکروسکوپ تقویت شده کریستال فتونی(PCEM) نام دارد و کاربرد آن روی سلول های بنیادی و سلول های سرطانی نشان داده است، که هر سلول برای چسبیدن رفتارهای منحصربفرد خود را دارد. داشتن این توانایی که سلول ها را با حساسیت بالا، برای روزهای متمادی مورد ردیابی قرار دهیم می تواند این شرایط را برای ما فراهم کنند که دلیل بسیاری از وقایع مربوط به سلول و چگونگی و چرایی اتفاق افتادن آن ها را دریابیم.

چسبندگی یک فرایند حیاتی در سراسر زندگی سلول از تقسیم و تمایز گرفته تا مهاجرت و مرگ است. در این روش محققین برای تشخیص وقایع چسبندگی از حسگرهای کریستالی فوتونی استفاده کردند که حاوی یک کریستال سنتتیک هستند که می تواند طول موج های نوری خاص را دستکاری و تشخیص دهد. این حسگر با مولکول های ماتریکس خارج سلولی پوشیده شده است، زمانی که سلول به این مولکول ها می چسبد، طول موج نوری خاصی موجب جابه جایی حسگر می شود که موجب تشخیص این برهمکنش سلول- ماتریکس خارج سلولی می شود. از آن جایی که این سیستم یک منبع دیودی ساطع کننده نور(نه منبع فلورسنس) دارد، طی روزها و هفته هایی که سلول مورد مشاهده و ردیابی قرار می گیرد، هیچ آسیبی نمی بیند. این روش جدید امکان آنالیز آسان تر آن چه در مورد غشای سلول و بستر اتفاق می افتد را فراهم می کند.

پایان مطلب/