به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، یکی از این گیرنده ها به اسیدهای چربی موجود در خون واکنش می دهد. این اسیدهای چرب در بیماران دیابتی به طور معناداری بیش از حد طبیعی است. اگر یک اسید چرب گیرنده را فعال کند، موجب ایجاد یک اثر منفی می شود: تعداد و نیروی انقباض عضلات قلبی کاهش می یابد.

محققین در دانشگاه بوخوم آلمان ترکیب ژنتیکی سلول های میوکاردی را با استفاده از یک تکنولوژی توالی یابی پیشرفته آنالیز کردند. آن ها ژن ها فعالی را 10 گیرنده بویایی کشف کردند. در این میان گیرنده OR51E1 به وفور در این سلول ها وجود داشت. به منظور مطالعه بیشتر، محققین سلول های میوکاردی را از سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القایی مشتق از پوست بیماران تولید کردند. در کاردیومیوسیت ها آن ها گیرنده OR51E1 را با اسید نونانویئک/دکانوئیک بودار  فعال کردند که موجب یک حس بویایی چربی فاسد شد. این امر فراوانی ضربان های مینی قلب های کشت شده را کاهش داد؛ هر چه این غلظت این ماده بودار بیشتر بود، میزان کاهش ضربان ها بیشتر بود. زمانی که محققین این مواد بودار را برداشتند، مشاهده کردند که ضربان این مینی قلب ها به حالت طبیعی برگشت.

در ادامه محققین سلول های میوکاردی جداسازی شده از قلب های بیماران را آنالیز کردند. آن ها نشان دادند که زمانی که گیرنده OR51E1 در این سلول ها با بوی اسید چرب فعال شد، نیروی انقباض عضلانی آن ها کاهش یافت. این یافته ها نتایج مربوط به سلول های میوکاردی مشتق از سلول های بنیادی را تایید کرد.

پایان مطلب/