به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، پروفسور محمد یوسف و تیمش در دانشگاه یورک، راهی را برای چسباندن سه نوع سلول قلبی مختلف به یکدیگر پیدا کرده اند، این امر می تواند منجر به ضربان یکدست بافت قلبی شود.

تاکنون اغلب بافت های آزمایشگاهی دو بعدی و سه بعدی به صورت هماهنگ با هم نتپیده اند و نیازمند سلولی بوده اند که آن ها را در کنار هم نگه دارد و موجب رشد آن ها شود؛ این امر خود محدودیت هایی را ایجاد می کند. در این مطالعه، یوسف و تیمش بافت بدون داربستی مرکب از سه نوع سلول قلبی شامل سلول های عضلانی قلبی منقبض شونده، سلول های بافت پیوندی و سلول های عروقی را ایجاد کردند. آن ها براین باور هستند که این اولین بافت قلبی سه بعدی آزمایشگاهی داری سه نوع سلول است که می تواند به طور همزمان و یکدست ضربان کند و این در حالی است که در بافت های تولیدی دیگر، معمولا ضربان سلول ها به صورت ضعیف و غیر یکدست صورت می گیرد. این پیشرفت می تواند درک بهتری از قلب و فیزیولوژی قلب ایجاد کند و شرایط را برای تست های دارویی بهتر و موثرتر فراهم کند. در این مطالعه محققین برای چسباندن سلول ها به یکدیگر از ماده ای به نام ViaGlue استفاده کردند که ابزاری را برای ایجاد بافت قلبی سه بعدی، در اختیار محققین قرار می دهد.

پایان مطلب/