به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، رشد مجدد سلول های بنیادی سرطانی مسئول مقاومت دارویی و تکوین بسیاری از تومورهای سینه است و می توان آن را دلیل عود مجدد بیماری بعد از شیمی درمانی دانست. سلول های بنیادی سرطانی مشخصه هایی دارند که درمان سرطان را مشکل می سازند: این سلول ها می توانند از تومور جدا شده و متاستاز کنند، هر چند هدف اصلی بسیاری از شیمی درمانی ها کشتن این سلول ها است اما برعکس، سلول های بنیادی سرطانی کاملا به شیمی درمانی مقاوم هستند.

مطالعات گذشته نشان داده است که مقاومت به شیمی درمانی از ذات سرسخت سلول های بنیادی سرطانی حاصل می شود، زیرا این سلول ها را معمولا می توان در مرکز تومورها مشاهده کرد که در حالت هیپوکسی یا کمبود اکسیژن است. بقای این سلول ها از طریق پروتئین هایی حاصل شده است که آن ها را تحت عنوان فاکتورهای القا شدنی بوسیله هیپوکسی می نامند(HIFs). این فاکتورها موجب روشن شدن ژن هایی می شوند که به سلول ها کمک می کنند در شرایط کم اکسیژن زنده بمانند.

در مطالعه ای جدید، دکتر سمنزا و همکارانش در جان هاپکینز، آنالیز های بیان ژنی را روی چندین رده سلول سرطان سینه انسانی رشد یافته در آزمایشگاه و بعد از قرار دادن آن ها در معرض شیمی درمانی مانند کربوپلاتین انجام دادند. آن ها دریافتند که سلول های سرطانی که تمایل به سطح بالای پروتئینی به نام گلوتاتیون-s- ترانسفراز O1 یا GSTO1 دارند زنده می مانند. آزمایش ها نشان داد که HIFها تولید GSTO1 در سلول های سرطان سینه زمانی که آن ها در معرض شیمی درمانی قرار می گیرند را کنترل می کنند؛ اگر فعالیت HIF در این سلول های رشد یافته در آزمایشگاه بلوک شود، GSTO1‌تولید نمی شود. سمنزا تاکید دارد که GSTO1 و پروتئین های GST مربوط به آن ها، آنزیم های آنتی اکسیدانی هستند اما نقش GSTO1 در مقاومت شیمی درمانی به فعالیت آنتی اکسیدانی آن نیاز ندارد. در عوض، به دنبال شیمی درمانی، GSTO1 به پروتئینی به نام گیرنده ریانودین1 یا RYR1 متصل می شود که آزادسازی کلسیم را شروع می کند و موجب واکنش های زنجیره ای می شود که سلول های سرطان سینه معمولی را به سلول های بنیادی سرطانی تبدیل می کنند. در مطالعات موش های مدل شده برای سرطان سینه و هم چنین سلول های سرطانی مهندسی شده برای نداشتن GSTO1 یا RYR1، محققین نشان دادند که نبود هر کدام از این دو، موجب کاهش سلول های بنیادی سرطانی در تومورهای اولیه، بلوک شدن متاستاز سلول های سرطانی تومور اولیه به ریه ها و کاهش مدت شیمی درمانی مورد نیاز می شود. این مطالعه نشان می دهد که بلوک کردن تولید GSTO1 ممکن است کارایی داروهای شیمی درمانی مانند کربوپلاتین را افزایش دهد اما باید دانست که GSTO1‌تنها یکی از پروتئین های دخیل در افزایش متاستاز سرطان است.

پایان مطلب/