مبارزه با دیابت با استفاده از ... اسپرم
محققین در مرکز پزشکی دانشگاه جورج تاون می گویند که مردان مبتلا به دیابت نوع یک می توانند با استفاده از بافت بیضه ای خودشان، دارای سلول های تولید کننده انسولین خاص خودشان شوند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از stem-cells-news، آن ها در مطالعات آزمایشگاهی و جانوری شان نشان داده اند که سلول های بنیادی اسپرماتوگونیایی انسانی(SSCs) استخراج شده از بافت بیضه ای می توانند به سلول های بتای جزایر پانکراسی و ترشح کننده انسولین در پانکراس تبدیل شوند. محققین می گویند که آن ها بدون استفاده از هر گونه ژن اضافی که در آزمایشگاه به صورت معمول برای تبدیل کردن سلول های بنیادی به سلول های پانکراسی استفاده می شوند، انجام داده اند. تاکنون از سلول های مختلفی برای سلول درمانی دیابت نوع یک استفاده شده است: برای مثال، برخی از مطالعات از سلول های پانکراسی مشتق از اجساد و پیوند آن ها به فرد استفاده کرده اند که علاوه بر محدودیت منبع با مشکل رد پیوند همراه هستند. برخی دیگر از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) استفاده کرده اند که علی رغم پتانسیل زیاد و ایجاد امیدواری های فراوان، با خطراتی همچون تشکیل تراتوما و ... همراه است.
اما در این مطالعه جدید محققین به جای استفاده از iPSCها تصمیم گرفتند از یک منبع در دسترس سلول های بنیادی به نام سلول های بنیادی اسپرماتوگونیایی استفاده کنند که پیش سازهای اولیه اسپرم محسوب می شوند. آن ها این سلول ها را از اجساد اهدایی جداسازی کردند. از آن جایی که سلول های بنیادی اسپرماتوگونیایی، ژن های لازم برای تبدیل شدن به سلول های بنیادی جنینی را دارند و در نتیجه نیاز به اضافه کردن ژن های جدید برای تحریک کردن آن ها و تبدیل آن ها به سلول های پیش ساز نیست.
محققین دریافته اند که زمانی که آن ها این سلول ها را از نیچ شان جداسازی کردند، این سلول ها ظرف چند هفته توانسته هر سه لایه زایای جنینی را تشکیل دهند، این نشان می دهد که این ها سلول های پرتوان هستند. محققین یک گرم از بافت بیضه انسانی را گرفتند و با استفاده از آت بیش از یک میلیون سلول بنیادی در آزمایشگاه تولید کردند. این سلول ها بسیاری از مارکرهای زیستی نشان دهنده سلول های بتای جزایر پانکراسی طبیعی را نشان دادند. آن ها این سلول ها را به یک موش دیابتی با سیستم ایمنی مختل شده پیوند کردند و مشاهده کردند که این سلول ها ظرف مدت یک هفته، سطح دیابت را در این جانوران به سطح طبیعی رساندند که نشان می دهد این سلول ها به اندازه کافی انسولین تولید می کنند که هایپرگلیسمی را کاهش دهد. هر چند این اثر فقط یک هفته دوام داشت اما محققین براین باورند که می تواند این مدت زمان را افزایش داد.
پایان مطلب/