دکتر Marc S. Penn  استاد دانشگاه علوم پزشکی Rootstown  و مدیر پژوهشی مرکز قلب وعروق Akron در مورد این مطالعه گفت : ما معتقدیم که سلول های بنیادی همیشه در صدد ترمیم بافت های آسیب دیده هستند، اما این فرایند به خوبی انجام نمی شود و دلیل آن کمبود سلول های بنیادی در بدن ما نیست، بلکه اختلال سینگنال هایی تنظیم کننده فعالیت سلول های بنیادی ما می باشد.

 

SDF-1 ، پروتئینی است که به طور طبیعی توسط سلول ها ترشح شده و باعث هدایت دیگر سلول ها می شود.تحقیقاتی که قبلا توسط penn و همکارانش انجام شده نشان داده است که ، فعال شدن SDF-1  باعث فعال شدن و به کار گرفته شدن سلول های بنیادی دربدن شده که نهایتا منجر به ترمیم بافت آسیب دیده می شود.با این حال اثر آن ممکن است در کوتاه مدت موثر باشد.یه عنوان مثال SDF-1 به طور طبیعی پس از حمله قلبی بیان تنها برای مدت یک هفته بیان شده و در بدن باقی می ماند.

 

در این مطالعه ، محققان برای ثبات بیشتر SDF-1 در بدن و گسترش زمان تحریک سلول های بنیادی توسط آن تلاش کردند.متوسط سن افراد شرکت کننده دراین مطالعه 66 سال بود.دراین مطالعه یکی از سه دوز( 5mg ، 15mg و 30 mg) ژن SDF-1  به قلب 17 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی تزریق شد و آنها برای مدت یک سال تحت نظر قرار گرفتند. 4 ماه پس از درمان معدل تست پیاده روی 40 متر در 6 دقیقه بهبود یافت و همچنین توانایی پمپاژ قلب برای کسانی که بالاترین دوز SDF-1  را دریافت کرده بودند به طورچشمگیری افزایش یافت . این درمان بدون عوارض جانبی خاصی انجام شد و در کیفیت بهبود زندگی بیماران بسیار موثر واقع شد.

 

نتایج این مطالعه که برروی حیوانات آزمایشگاهی نیز انجام شد نشان می دهد که ، تزریق SDF-1 می تواند جریان خون را در اطراف منطقه آسیب دیده بافت افزایش دهد .محققان در حال مقایسه وضعیت بیماران قلبی که SDF-1 را دریافت کرده اند با بیماران قلبی که دارویی دریافت نکرده اند می باشند.به گفته این دانشمندان در صورتی که این نتایچ این تحقیقات نیز مثبت باشد ، این نوع درمان تا4 الی 5 سال دیگر به طور گسترده در دسترس عموم بیماران قرار خواهدگرفت .

 

پایان مطلب /