به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با استفاده از موش هایی که سلول های بنیادی انسانی به آن ها پیوند شده بود، این محققین برای اولین بار نشان دادند که پرتویی که فضانوردان طی سفرهای فضایی طولانی با آن مواجه هستند، خطر لوکمیا را در آن ها افزایش می دهد.

شواهد نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض پرتو یکی از خطرناک ترین جنبه های سفر به مریخ است. میانگین فاصله تا سیاره قرمز(مریخ) 140 میلیون مایل است و این سفر حدود سه سال طول می کشد. هدف اصلی این مطالعه، ارزیابی اثرات مستقیم ذره های تحریک شده با انرژی خورشیدی(SEP) و اشعه های کهکشانی(GCR) روی سلول های بنیادی خونساز انسانی است. این سلول های بنیادی کمتر از یک دهم درصد(0.1%) مغز استخوان بالغ را تشکیل می دهد. برای این مطالعه، سلول های بنیادی خون ساز انسانی از اهدا کننده های سالم(فضانوردان سالم 30 تا 55 ساله) در آزمایشگاه های تحقیقاتی ناسا در معرض دوزهای پروتون و آهن مربوط به اشعه های مریخی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که پرتوهای فضایی شدید شبیه سازی شده اثر شدیدی روی سلامت و عملکرد سلول های بنیادی خون ساز دارند. این اشعه ها در این سطح برای عملکرد سلول های بنیادی خونساز بسیار کشنده هستند و زیستایی سلول ها را 60 تا 80درصد کاهش می دهند. این را می توان دلیل تضعیف شدن شدید سیستم ایمنی و بروز کم خونی طی سفرهای فضایی دانست. این اولین مطالعه ای است که اثرات مخرب دوزهای تابشی طی سفرهای فضایی را نشان می دهد. این مطالعه از یک جهت دیگر نیز ارزشمند است و نشان می دهد که پرتوهای فضایی روی بدن و در سطح سلول های بنیادی اثر می گذارند. این منجر به موتاسیون در ژن هایی می شود که در فرایندهای خون سازی دخیل هستند و توانایی سلول های بنیادی خون ساز برای تبدیل شدن به سلول های خونی بالغ را شدیدا کاهش می دهد.

موش هایی که مورد پیوند با سلول های بنیادی خون ساز انسانی مورد اشعه تابی شده قرار گرفته بودند نیز مبتلا به لوکمیای لنفوبلاستیک حاد شدند. آن ها در این مطالعه نشان داده اند که این پرتوها می توانند به دو طریق احتمال ابتلا به لوکمیا را افزایش دهند. آن ها نشان داده اند که تخریب ژنتیکی سلول های بنیادی خون ساز به طور مستقیم منجر به لوکمیا می شود و هم چنین پرتوها توانایی سلول های بنیادی خون ساز برای تولید سلول های B‌و T را تغییر می دهد.

پایان مطلب/