به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، پیوند سلول های خون ساز آلوژن، درمانی امیدوار کننده برای سرطان های خونی و سیستم لنفاوی مانند لوکمیا و لنفوما محسوب می شود. این روش از طریق سلول های T‌سیستم ایمنی عمل می کند که سلول های توموری را حذف می کند و مانع از عود مجدد سرطان می شود. متاسفانه، همین سلول های T اهدایی می توانند بافت های سالک بدن فرد گیرنده مانند سیستم گوارشی، کبد، ریه، پوست و ... را نیز تحت تاثیر قرار دهند و منچر به بیماریی موسوم به GVHD شود. علایم این بیماری می تواند از ملایم تا شدید متغیر باشد و اغلب شامل زخم های دهانی، استرسهای معده ای روده ای و ... باشد.

در حال حاضر، داروهای سرکوب کننده ایمنی برای مهار GVHD استفاده می شود اما سرکوب کننده های ایمنی، اثرات ضد سرطانی سلول های T اهدایی را نیز کاهش می کنند و در نتیجه موجب عود مجدد سرطان می شوند و عوارض جانبی دیگری مانند افزایش خطر عفونت را نیز ایجاد می کنند. بنابراین مهار این عارضه می تواند به تقویت اثرات ضد سرطانی سلول درمانی کمک کند.

در این مطالعه در کلینیک مایو، محققین مشاهده کرده اند که حذف موقتی نوعی خاص از سلول های T اهدایی(CD4+) در in vivo، بلافاصله بعد از سلول درمانی، GVHD را مهار می کند و اثرات قوی پیوند علیه میزبان(GVL) را حفظ می کند. حذف سلول های CD4+ لزوما منجر به این می شود که نوع دیگری از سلول های T به نام CD8+ نیز با توجه به فعالیت شان در تخریب بافت طبیعی، کاهش یابند اما این امر موجب می شود که قدرت آن ها در مبارزه علیه سرطان افزایش یابد که بدین معنی است که سلول های CD8+T سلول های توموری را بدون این که GVHD ایجاد کنند حذف می کنند. اگر این روش به طور مستقیم در بالین نیز به کار برده شود، می تواند رویکرد درمانی جدیدی با اثرات پیوند علیه لوکمیایی قوی ایجاد کنند  و این در حالی است که GVHD اتفاق نمی افتد.

پایان مطلب/