این كودك نخستین كودكی است كه تحت درمان به اصلاح كاربردی قرار گرفته است- رویداد نادری كه در آن یك فرد بدون نیاز به دارو و آزمایش خون استاندارد هیچ نشانه ای از اینكه ویروس در حال نسخه برداری از خود باشد از خود نشان نمی دهد.

 

آزمایش های بیشتری لازم است تا مشخص شود آیا این درمان می تواند تاثیر مشابهی بر روی دیگر كودكان داشته باشد یا خیر. اما این نتایج می تواند مسیر درمان كودكان پرخطر را تغییر داده و احتمالا به درمانی برای كودكان مبتلا به ایدز منجر شود.

 

دكتر "دبورا پرسود" ویروس شناس دانشگاه جان هاپكینز كه نتایج این تحقیقات را در كنفرانس "رتروویروس ها و عفونت های فرصت طلب" در آتلانتا ارائه كرده است، می گوید: این سندی است كه نشان می دهد می توان ایدز را در كودكان درمان كرد.

 

یك مورد مشهور دیگر درمان ایدز در كودكان، "تیموتی ری براون" و به اصلاح "بیمار برلین" است كه عفونت ایدز او كاملا از طریق یك درمان پیشرفته برای سرطان خون در سال 2007 از بین رفت. درمان او شامل نابودی سیستم ایمنی و پیوند سلول های بنیادی به او از یك اهدا كننده دارای یك جهش ژنتیكی نادر كه در مقابل عفونت ایدز مقاوم بود، می شد.

 

اما مورد این دختر آمریكایی از این پسر آلمانی متفاوت است و محققان را به تلاش بیشتر برای درمان عفونت ایدز در كودكان ترغیب كرده است.

 

در حالی كه درمان بیمار برلین بسیار پرهزینه بود اما درمان این كودك اهل می سی سی پی كه هویتش فاش نشده، شامل استفاده از تركیبی از داروهای در دسترس است كه در حال حاضر برای درمان عفونت ایدز در كودكان استفاده می شود.

 

وقتی این كودك در بیمارستانی در جولای 2010 به دنیا آمد مادرش تازه متوجه ابتلای خود به ایدز شده بود. از آنجا كه مادر او هیچ درمان ایدز در دوران بارداری دریافت نكرده بود، پزشكان می دانستند كودك حتما در خطر ابتلا به عفونت ایدز است.

 

پزشكان  این كودك را وقتی كه فقط 30 ساعت از عمرش می گذشت تحت درمان با سه داروی ضد ایدز زیدودین، نویراپین و لامیودین قرار دادند.

 

طی چهل و هشت نخست عمرش، این كودك تحت دو آزمایش خون قرار گرفت و ابتلایش به عفونت ایدز تایید شد از این رو پزشكان او را تحت یك رژیم درمانی كامل قرار دادند.

 

وقتی كه ابتلای یك مادر باردار به ایدز تایید می شود، درمان مادر به منظور كاهش خطر انتقال بیماری به جنین از همان دوران باداری آغاز می شود و پس از تولد نوزاد فقط تحت درمان با داروی نویراپین قرار می گیرد.

 

محققان معتقدند استفاده از درمان ضد ویروسی تهاجمی از وقتی كه كودك فقط چند روز از عمرش می گذرد مانع از آن می شود كه ویروس مخازن سلول های مقاوم به درمانش را ایجاد و سازماندهی كند. این سلولهای مقاوم به درمان از دسترس داروهای استاندارد به دور هستند.

 

وقتی كه بیمار درمان را متوقف می كند این مخازن عفونت ایدز دوباره فعال می شوند و به همین دلیل است كه اغلب افراد مبتلا به ایدز باید تا آخر عمر درمان خود را ادامه دهند.

 

پس از آغاز درمان، سیستم ایمنی این نوزاد وارد واكنش شد و آزمایش ها سطوح رو به كاهش ویروس را نشان می دهد تا اینكه نوزاد به سن بیست و نه روزگی رسید كه دیگر اثری از بیماری در او دیده نشد.

 

این كودك به مدت 18 ماه تحت درمان منظم قرار داشت اما به درخواست مادر كودك درمان به مدت 10 ماه متوقف شد. پزشكان دلیل مادر را اعلام نكردند.

 

اما وقتی پس از 10 ماه فاصله، كودك دوباره برای درمان تحت آزمایش خون قرار گفت ، مشخص شد او هیچ میزان قابل تشخیص ایدز در بدنش ندارد.

 

در آزمایش دوم نیز همین امر تایید شد . آزمایش وجود آنتی بادی های مخصوص ایدز كه در واقع نشانگرهای بالینی عفونت ایدز هستند نیز منفی اعلام شدند.

 

محققان برای اطمینان بیشتر DNA ویروس HIV را بررسی كردند كه ببیند آیا ویروس خود را به ماده ژنتیكی فرد بیمار تلفیق كرده است یا خیر و دیدند  مشكلی از این نظر نیز وجود ندارد.

 

در آزمایش دیگر آنها تكه های كوچكی از ماده ژنتیكی موسوم به RNA ویروسی را مطالعه كردند. آنها فقط یك نسخه از RNA ویروسی را در یكی از دو آزمایش انجام شده مشاهده كردند.

 

از آنجا كه هیچ ویروسی در خون این كودك یافت نشد پزشكان درمان ضد ویروسی او را متوقف كرده اند  در عوض او باید تحت نظارت شدید قرار بگیرد.

 

پایان مطلب/