مطالعات سلول های بنیادی جدید به نشانگرهای اولیه شیزوفرنی اشاره دارند
محققین انستیتو سالک تفاوت های اساسی را در نورون های اولیه مشتق از بیماران مبتلا به شیزوفرنی نشان داده اند که این تئوری که خطر ابتلا به این بیماری در رحم شروع می شود را حمایت می کند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از www.salk.edu، محققین انستیتو سالک با استفاده از تکنولوژی سلول های بنیادی نشان داده اند که نورون های مشتق از افراد مبتلا به شیزوفرنی در مراحل اولیه تکوینی شان رفتاری بسیار قوی دارند که این امر می تواند نشانه ای برای تشخیص زودهنگام این بیماری و درمانش باشد. نتایج این مطالعه که به تازگی در مجله molecular psychiatry به چاپ رسیده است، تئوری موجود در مورد این که اختلالات عصبی که در نهایت منجر به شیزوفرنی می شوند، ممکن است در زمان جنینی و در رحم مادر، در مغز بیماران شروع شوند را تقویت می کند.
در حال حاضر 1.1درصد از مردم جهان به شیزوفرنی مبتلا هستند و به نظر می رسد در کشوری مانند آمریکا نزدیک به سه میلیون نفر به این عارضه مبتلا باشند. برآورده های اقتصادی صورت گرفته در سال 2002 نشان می دهد که آمریکایی ها سالانه بیش از 63 میلیارد دلار روی درمان و مدیریت این بیماری هزینه می کنند. هزینه های روانی و احساسی این بیماری بیشتر است، به طوری که بیش از ده درصد بیماران مبتلا به این بیماری دست به خودکشی می زنند.
در حال حاضر مدل مناسبی برای مطالعه شیزوفرنی وجود ندارد و محققین بیشتر اطلاعات خود را از مغزهای افراد مبتلا به این بیماری بعد از مرگ شان بدست آورده اند. محققین انستیتو سالک از سلول های پوستی بیماران مبتلا به این بیماری استفاده کرده و آن را به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) بازبرنامه ریزی کردند و سپس آن ها را به نورون های مراحل اولیه یا پیش سازهای نورونی تمایز دادند. این سلول های پیش ساز عصبی، شبیه به سلول هایی هستند که در مغز جنین در حال تکوین وجود دارند. در مطالعه روی این نورون ها، محققین دریافتند که نورون های مشتق از بیماران مبتلا به شیزوفرنی فعالیت غیر معمولی را در دو کلاس پروتئینی نشان می دهند: پروتئین هایی که در چسبندگی و تماس دخیل هستند و سلول هایی که در استرس اکسیداتیو دخیل هستند. سلول های عصبی مشتق از بیماران شیزوفرنیایی تمایل به مهاجرت نابجا دارند که می تواند به دلیل ارتباط ضعیف آن ها در مغز باشد و دیگری این که این سلول ها سطوح بالایی از استرس اکسیداتیو را نشان می دهند که می تواند منجر به مرگ سلولی شود.
این یافته ها با تئوری پیشین که وقایع رخ داده در زمان بارداری می تواند منجر به شیزوفرنی شود مطابقت دارد، هرچند این بیماری ممکن است تا زمان بلوغ و بزرگسالی خودش را نشان ندهد. مطالعات گذشته نشان داده بودند که مادرهایی که عفونت، سوءتغذیه و استرس زیاد را طی بارداری تحمل می کنند در خطر داشتن نوزادان مبتلا به شیزوفرنی هستند. دلیل این امر مشخص نیست اما هم فاکتورهای ژنتیکی و هم فاکتورهای محیطی می توانند نقش مهمی را در این میان بازی کنند.
پایان مطلب/