به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، پیوند مغز استخوان به منظور درمان بیماران مبتلا به بیماری مغز استخوان صورت می گیرد. قبل از پیوند، بیماران ابتدا تحت دوزهای تعیین شده از پرتو درمانی قرار می گیرند که گاها در ترکیب با برخی از داروها برای کشتن همه سلول های بنیادی موجود در مغز استخوان بیمار استفاده می شود. این پیش تیمار به معنی بهبود موفقیت پیوند بوسیله پاکسازی فضای مغز استخوان است و به سلول های اهدایی اجازه زنده ماندن و رشد(بدون رقابت با سلول های فرد) می دهد. این درمان اغلب با عوارض جانبی مضری مانند سرگیجه، خستگی و از دست دادن باروری و ... همراه است.

برای حل این مشکل تیمی از محققین به سرپرستی پروفسور شاینی وارگاس در کالیفرنیا، یک ایمپلنت شبه استخوانی را تولید کرده است که فضای لازم را در اختیار سلول های اهدایی برای زنده ماندن و رشد بدون رقابت را می دهد و نیازی به حذف سلول های از پیش موجود میزبان ندارد. آن ها بافت استخوانی دارای مغز استخوان عملکردی را تولید کردند که با سلول های اهدایی پر شده  و زیر پوست موش ایمپلمنت شد. سلول های اهدایی برای حداقل شش ماه زنده ماندند و سلول های خونی جدیدی را برای موش تولید کرد. وارگاس می گوید این ایمپلمنت ها تنها محدود به بیماران مبتلا به بیماری های مغز استخوان خوش خیم است که سلول های سرطانی ندارد که نیازمند حذف شدن باشد. مثالی از این بیماری ها، کم خونی آپلاستیک است که بدن قادر به ساخت مقادیر کافی از پلاکت ها و سلول های خونی نیست و هم چنین تعداد اندک سلول های خونی و حمل ایمنی به مغز استخوان به دلیل سلول های بنیادی ناقص و غیر طبیعی مغز استخوان ایجاد می شود.

ایمپلنت مذکور ساختار استخوان های بلند در بدن را تقلید می کند که دارای یک بخش خارجی و یک بخش داخلی(مغز استخوان) هستند. این ایمپلنت از یک ماتریکس هیدروژلی خلل و فرج دار تشکیل شده است. ماتریکس خارجی حاوی ماده معدنی فسفات کلسیم است. سلول های بنیادی درون این بخش معدنی رشد کرده و به سلول های استخوان ساز تبدیل می شوند. ماتریکس داخلی نیز جایگاه سلول های بنیادی خون ساز می شود. بعد از ایمپلنت کردن این ساختار زیر پوست موش، محققین مشاهده کردند که این ساختار به بافت های استخوان عروق دار تبدیل شد. بعد از چهار هفته، مغز استخوان دارای مخلوطی از سلول های خونی میزبان و اهدا شده بود. این مخلوط برای بیش از 24 هفته در جریان خون موش وجود داشتند. این یافته بسیار ارزشمند است زیرا به نظر می رسد که مغز استخوان ایمپلنت شده دارای عملکرد است و سلول های اهدایی می توانند در حضور سلول های میزبان برای مدتی طولانی زنده مانده و رشد کنند.

پایان مطلب/