به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، عواقب آسیب دیسک بین مهره ای شامل دردهای شدید و گاها ناتوانی های حرکتی است. از آن جایی که دیسک های بین مهره ای قادر به بازسازی خودشان نیستند، بخش های آسیب دیده دیسک طی جراحی هایی برداشته می شود و بدین ترتیب فشار موجود روی اعصاب و مدولا برداشته می شود اما تخریب دیسک به قوت خود باقی است. این مشکل در بین سگ ها و انسان ها بسیار شایع است.

دکتر فرانک استیفن در کلینیک جراحی جانوران در دانشگاه زوریخ استفاده از سلول درمانی را چاره این مشکل می داند. وی امیدوار است که سلول های بنیادی زمانی که به درون دیسک آسیب دیده تزریق می شوند بتوانند غضروف جدیدی را شکل دهند. دکتر استیفن در مطالعه روی سه سگ ژرمن شفرد نشان داد که تیمار با سلول های بنیادی خود بیمار می تواند گزینه ای امیدوار کننده باشد. با موافقت صاحبین سگ ها، استیفن و همکارانش سلول های بنیادی را از مغز استخوان استخوان لگن جانور مبتلا به مشکل دیسک برداشتند. بعد از تکثیر و انبوه سازی سلول، این سلول ها به درون دیسک بین مهره ای تخریب شده تزریق شدند. هدف آغاز فرایند ترمیم به صورت سلولی و مولکولی بود تا به طور ایده آل، سلول های دیسک بین مهره ای جدیدی را شکل دهند و موجب بازسازی این بخش شوند.

نتایج امیدوار کننده بوده است: سه سگ، سلول های بنیادی تزریق شده که متعلق به خودشان بود را تحمل کردند و هیچ گونه عارضه جانبی مشاهده نشد. با این حال، X-ray و MRIنشانه های واضحی از بازسازی دیسک های بین مهره ای در مقایسه با گروه کنترل نشان نداد. دکتر استیفن می گوید: اثبات قابل تحمل بودن و بی خطر بودن این سلول درمانی اولین گام مهم در این زمینه محسوب می شود. در گام بعد آن ها به دنبال یافتن راهی برای افزایش کارایی و تاثیر تزریق سلول های بنیادی هستند و در این راه از فاکتورهای رشد استفاده خواهند کرد.

پایان مطلب/